Rond Spitsbergen en Nordaustlandet

Aangeland in Longyearbyen, het administratieve centrum op het grootste eiland van de Spitsbergen archipel. Geniet voor het aan boord gaan van een wandeling door dit voormalige mijnstadje. Een bezoek aan het het houten kerkje en het indrukwekkende poolmuseum zijn zeker de moeite waard. Misschien onverwacht in het poolgebied, maar in de omgeving van Longyearbyen zijn meer dan 100 plantensoorten te vinden waaronder veel planten met mooie bloemen. In de vroege avond zal het schip vertrekken en de grote Isfjord invaren. In deze 75 kilometer lange fjord zien we mogelijk al onze eerste walvissen.

Krossfjorden en Ny Ålesund

Richting het noorden langs de westkust komen we tegen de ochtend aan in Krossfjorden, met een prachtig uitzicht op de gletsjerfronten. In de namiddag varen we naar Ny Ålesund, de noordelijkste nederzetting op aarde. Ny Ålesund was ooit een mijndorp dat werd aangedaan door de meest noordelijke spoorlijn ter wereld - u kunt de sporen ervan nog steeds zien - en is nu een onderzoekscentrum. Vlakbij de gemeenschap is een broedplaats voor brandganzen, kleine rietganzen en noordse sterns. En als u geïnteresseerd bent in de geschiedenis van Arctische verkenning, bezoek dan de ankermast die werd gebruikt door poolreizigers Amundsen en Nobile in hun luchtschepen Norge (1926) en Italia (1928).

De enorme Monaco-gletsjer

Afhankelijk van het weer en het zee-ijs kunnen we de Liefdefjorden invaren, aan land gaan bij Texas Bar en de 5 kilometer lange zijde van de Monaco-gletsjer in zicht krijgen. Het water voor deze steile gletsjer is een favoriete voedselplek voor duizenden drieteenmeeuwen en de basis van het ijs is een populair jachtgebied voor ijsberen. Een andere mogelijkheid is de monding van Wijdefjorden met aan beide zijden toendra-landschap en het gletsjerfront van Nordbreen. Als de ijsomstandigheden ons verhinderen om hier vroeg in het seizoen te varen, kunnen we langs de westkust van Spitsbergen varen.

Sorgfjord, herinnering aan moeilijke tijden

We kunnen ons wenden tot de Sorgfjord, met gezonken Franse en Nederlandse schepen (eind 17e eeuw) diep onder de oppervlakte. U heeft de kans om een kudde walrussen te vinden iets ten westen van de graven van 17e-eeuwse walvisvaarders bij Eolusneset. Een natuurwandeling hier kan u dicht bij groepen van sneeuwhoenders brengen. De overkant van de fjord bij Heclahamna is ook een prachtig gebied voor een excursie in een halfwoestijnachtig gebied.

Stop bij de Zeven Eilanden

Het noordelijkste punt van de reis ligt misschien wel ten noorden van Nordaustlandet, bij Chermsideøya en Phippsøya op de Zeven Eilanden. Hier bereiken we 80° noorderbreedte, slechts 870 km van de geografische noordpool. In dit gebied leven ijsberen en walrussen. Het schip vaart oostwaarts tussen het pakijs en door het gebied waar de Italiaanse kapitein Sora in 1928 de Nobile Expeditie probeerde te redden.

De grootste ijskap van Europa

We varen langs de oostkant van Austfonna op Nordautlandet en stoppen bij Isisøya (vroeger een Nunatak omgeven door gletsjers maar nu een eiland in zee) voor een rondvaart per Zodiac. Daarna komen we mogelijk langs Kapp Mohn, onderdeel van de grootste ijskap van Europa en beroemd om zijn smeltwaterwatervallen. Van daaruit varen we naar de nooit bezochte wateren van Kong Karls Land, waar we op een afstand van meer dan een halve kilometer van de kust varen. Het is een beroemd denning gebied voor ijsberen.

Storfjordens vele schatten

Het plan is om door Freemansundet te varen, de zeestraat tussen Barentsøya en Edgeøya, met een stop op Barentsøya bij Sundneset met de kleine Würzburgerhytta en meren met watervogels. Later op de dag kunnen we landen bij de monding van de vallei Skjolddalen op West-Spitsbergen, op vier kilometer van een ivoormeeuwenkolonie. Een landing bij Diskobukta op Edgeøya, vlakbij een canyon met een grote drieteenmeeuwenkolonie is ook een optie. Andere landingen zoals bij Kvalhovden in de buurt van machtige gletsjerfronten zijn ook mogelijk.

Land van de puntige bergen

We beginnen de dag rustig en varen de spectaculaire Hornsund binnen, genietend van het landschap van steile bergen en hoge gletsjer fronten. De Hornsund is een van de meest ruige fjorden van Spitsbergen. De berg Hornsundtind reikt tot 1431 meter, terwijl de vorm van de bergtop Bautaen verklaart waarom Nederlandse ontdekkingsreizigers de naam ‘Spitsbergen’ aan de archipel gaven. Er zijn wel 14 prachtige gletsjers in het gebied en er bestaat een grote kans op ontmoetingen met zeehonden en ijsberen. We kunnen landen in Samarinvaagen en Birgerbukta, waar we geweldige mogelijkheden hebben voor een lange wandeling.

Bellsund’s flora, fauna en een roerige geschiedenis

Vandaag bezoeken we de Bellsund, een van de grootste fjordsystemen van Spitsbergen en een bijna lieflijke groene fjord. De oceaanstromingen zorgen ervoor dat dit gebied gemiddeld wat warmer is dan andere gebieden in de archipel, wat zich uit in de weelderig begroeide toendra in het gebied. Er zijn hier vele plekken met interessante natuur maar ook geschiedenis. Op Ahlstrandhalvøya gaan we aan land bij de monding van de Van Keulenfjorden. Hier liggen stapels Beluga botten (kleine witte walvissen), een overblijfsel van de 19e-eeuwse jacht op deze dieren en een herinnering aan de gevolgen van ongebreidelde jacht. Gelukkig werden de Beluga’s niet tot uitsterven bejaagd en kunnen we ook in dit gebied nog regelmatig waarnemen. Als alternatief varen we een van de zij-fjorden binnen, waar we een uitgestrekte toendra kunnmen verkennen, met veel rendieren en een enorme Kleine Alken kolonie in de puinhelling van de aangrenzende berg, nabij Vaarsolbukta.