Ongeacht de route van uw Antarctische expeditiecruise, u moet op weg naar het Witte Continent door het sub-Antarctische gebied reizen! Deze dynamische, rijk aan wilde dieren en steeds veranderende grens van de Zuidelijke Oceaan wordt door velen vaak gezien als gewoon een ander deel van Antarctica, maar de werkelijkheid is heel anders! We hebben een handige gids samengesteld met informatie over wat, waar en waarom van de sub-Antarctische gebieden, specifiek voor de gebieden waar we momenteel actief zijn, tussen Zuid-Amerika en het Antarctisch Schiereiland.
Wat is de sub-Antarctische zone?
De term sub-Antarctica kan een beetje verwarrend zijn. Hoewel de definities variëren, verwijst het over het algemeen naar de eilanden, archipels en oceanische wateren in het gebied van de Antarctische Convergentie. Dit is de zone waar het koude water van Antarctica samenkomt met het (relatief!) warmere water van de Zuidelijke Oceaan. Het sub-Antarctische gebied ligt tussen ongeveer 45° en 60° zuiderbreedte.
De sub-Antarctische zone bestaat uit winderige, geïsoleerde eilanden, dramatische kustlijnen gevormd door donderende zeeën, voedselrijke wateren met een opmerkelijk zeeleven en unieke ecosystemen op het land, in het water en in de lucht. Vanuit geografisch perspectief kan de sub-Antarctische zone worden gezien als een brede strook die zich uitstrekt rond de hele zuidelijke breedtegraden van de aarde, van de Falklandeilanden en Zuid-Georgië onder Zuid-Amerika tot Macquarie-eiland halverwege Nieuw-Zeeland en Antarctica.
Talrijke andere eilanden en eilandengroepen liggen verspreid over de afgelegen zeeën van de sub-Antarctica, waaronder de Prins Edwardeilanden, de eilanden Saint Paul en Amsterdam, de Crozet-eilanden, de Campbell-eilanden, Bouvet, de Kerguelen-eilanden en de Auckland-eilanden. Veel daarvan zijn beschermde natuurreservaten en sommige herbergen onderzoeksstations en zelden bezochte buitenposten. Andere hebben een belangrijke rol gespeeld in zowel de Antarctische als de wereldwijde exploratie, en hun kusten zijn het toneel geweest van verhalen over overleving en schipbreuken.
Vanaf 2025 richten onze Antarctische expeditieroutes zich op het Antarctisch Schiereiland en de Weddellzee, waardoor de Falklandeilanden, Zuid-Georgië en de Zuidelijke Sandwicheilanden bijzonder relevant zijn voor onze expeditiecruise-ervaringen. Deze eilanden fungeren als toegangspoort tot Antarctica, waar de wildernis van het verre zuiden zich echt begint te manifesteren, maar waar nog een vage hint van verbinding met Zuid-Amerika en de beschaafde wereld blijft bestaan.
Waarom de sub-Antarctische gebieden verkennen tijdens een expeditiecruise?
Bij al onze expeditiecruises naar Antarctica vormt de sub-Antarctica slechts een deel van een totale reis tussen Zuid-Amerika en Antarctica. Dat betekent echter niet dat deze regio slechts een bezienswaardigheid is terwijl u erlangs vaart! Integendeel, hier vindt u enkele van de meest meeslepende natuurervaringen op aarde, samen met spectaculaire, ongerepte landschappen die anders zijn dan die van Antarctica en de wereld die u achter u hebt gelaten.
Overvloedige ontmoetingen met wilde dieren
Enkele van de rijkste concentraties van wilde dieren op aarde zijn te vinden in de sub-Antarctische gebieden, en veel eilanden zijn cruciale broedplaatsen voor vogels en zeehonden. Zo herbergen de Falklandeilanden de grootste kolonies wenkbrauwalbatrossen op aarde, terwijl Zuid-Georgië talloze pels- en zeeolifanten herbergt, samen met kolonies koningspinguïns die in de honderdduizenden lopen. De lijst van soorten is bijna eindeloos, vooral wat betreft het vogelleven!
Prachtige landschappen en zeegezichten
Van de torenhoge bergtoppen en gletsjers van Zuid-Georgië tot de met tussockgras begroeide bergkammen en basaltkliffen van de Falklandeilanden: het landschap in het sub-Antarctische gebied is dramatisch, wild en opmerkelijk gevarieerd. Verder naar het zuiden zijn de Zuidelijke Sandwicheilanden sterk vergletsjerd, wat klassieke beelden van Antarctica oproept.
De Zuidelijke Oceaan zelf, inclusief de Drake Passage en de Scotia Sea, is een prachtig, inspirerend zeegezicht, dat ook weer een verrassende hoeveelheid leven herbergt, van walvissen tot zeevogels. Het water kan hier soms ruw zijn, maar dat draagt alleen maar bij aan het echte gevoel van avontuur dat een expeditiecruise naar Antarctica met zich meebrengt!
Een 'gateway drug' voor de poolgebieden
Door deze regio's te bezoeken, kunt u geleidelijk van het meer gematigde sub-Antarctica naar de volledige poolomgeving van Antarctica zelf gaan, waarbij u de migratieroutes en een natuurlijke ontwikkeling naar de pool volgt. Het sub-Antarctica wordt gezien als de gateway naar Antarctica en is de perfecte manier om uw honger naar wat nog komen gaat te stillen!
Met ons krijgt u de kans om op veel van onze expeditiereizen aan land te gaan op de Falklandeilanden en Zuid-Georgië, terwijl de meer afgelegen Zuidelijke Shetlandeilanden kunnen worden bezocht tijdens meer specifieke reizen, waarbij vaak de Weddellzee wordt bezocht. Ongeacht uw reisroute krijgt u aan boord meeslepende workshops en lezingen aangeboden terwijl u de sub-Antarctica verkent, waardoor u de kans krijgt om deze unieke regio van onze wereld beter te leren kennen!
Maak kennis met onze sub-Antarctische bestemmingen
De Falklandeilanden
De Falklandeilanden liggen ongeveer 560 km voor de kust van het Zuid-Amerikaanse vasteland en maken deel uit van het sub-Antarctische mariene ecosysteem. Met honderden vogelsoorten, vijf pinguïnsoorten en grote populaties zeehonden en zeeleeuwen bieden de eilanden een dramatisch decor voor enkele van de meest meeslepende en unieke ontmoetingen met wilde dieren op aarde.
De Falklandeilanden zijn een archipel, waarbij veel van de kleinere eilanden mogelijkheden bieden om aan land te gaan, of dat nu is voor wilde dieren, geschiedenis, cultuur of landschappen. De hoofdstad, Stanley, is ook vaak een aanloophaven, waar u de kans krijgt om de bewoners van de Falklandeilanden te ontmoeten en het authentieke eilandleven te proeven. De Falklandeilanden zijn een Brits overzees gebied.
De Falklandeilanden zijn vooral interessant voor vogelaars, omdat ze bekend staan om hun kolonies albatrossen, pijlstormvogels en stormvogels. Opvallend is de caracara, een grote roofvogel die in beperkte aantallen in Zuid-Amerika voorkomt, maar goed vertegenwoordigd is op de Falklandeilanden. Naast het zeeleven en de vogels is ook de inheemse flora van de Falklandeilanden, waaronder bedreigde sub-Antarctische soorten, een trekpleister - perfect voor fotografie!
Zuid-Georgië
Het eiland Zuid-Georgië, misschien wel het kroonjuweel van de sub-Antarctische fauna, is echt een must om te bezoeken. Met kolonies van honderdduizenden koningspinguïns, samen met ezelspinguïns en macaronipinguïns, miljoenen zeevogels en enorme harems van zeeolifanten en pelsrobben, is dit eiland ongeëvenaard! Zuid-Georgië, of om het zijn juiste naam te geven, Zuid-Georgië en de Zuidelijke Sandwicheilanden, is een Brits overzees gebied in de Zuidelijke Oceaan.
Technisch gezien is het een eilandengroep, waarvan Zuid-Georgië zelf het grootste en bekendste eiland is. De Zuid-Georgië-groep omvat talrijke kleinere eilanden en eilandjes, waaronder Shag Rocks en Black Rock, die in het noordwesten uit de zee oprijzen. Zuid-Georgië is bergachtig, bedekt met gletsjers en ruig, met toppen die tot net onder de 3000 meter reiken. Het ligt ongeveer 1400 km ten oosten van de Falklandeilanden en heeft in het verleden een belangrijke rol gespeeld bij de verkenning van het Antarctisch Schiereiland en de Weddellzee.
Er zijn nog verschillende historische nederzettingen en buitenposten over, die bijna allemaal hun oorsprong vinden in de historische zeehonden- en walvisvaart die ooit de rijke zeeën van Antarctica en Sub-Antarctica plunderden. Tegenwoordig is Zuid-Georgië de thuisbasis van een permanent Brits onderzoeksstation in King Edward Point, vlakbij Grytviken, waar de graven van de beroemde ontdekkingsreiziger Sir Ernest Shackleton en zijn rechterhand, Frank Wild, kunnen worden bezocht.
Zuidelijke Sandwicheilanden
De Zuidelijke Sandwicheilanden liggen verder ten zuidoosten van Zuid-Georgië en worden bestuurd als onderdeel van hetzelfde Britse overzeese gebied. Er zijn geen permanente bewoners op de Zuidelijke Sandwicheilanden en het landschap is veel wilder, meer vergletsjerd en onherbergzamer dan dat van Zuid-Georgië. De keten bestaat uit 11 hoofdeilanden, die een eilandboog vormen die gevoelig is voor aardbevingen en onvoorspelbaar weer.
De eilanden zijn veel kale, met vegetatie die beperkt is tot korstmossen en mossen, wat een verandering markeert naarmate de echte Antarctica dichterbij komt. Over de hele eilandengroep broeden verschillende vogelsoorten, met grote kolonies stormvogels, fulmars en skua's. De eilanden zijn ook een belangrijke broedplaats voor stormbandpinguïns, vooral Saunders Island. Saunders Island heeft ook een actieve stratovulkaan, met een permanent lavameer op de top - een groot contrast met het ijs, de sneeuw en het woeste water eromheen!
De Zuidelijke Sandwicheilanden worden minder vaak bezocht vanwege hun afgelegen ligging ten noordoosten van het Antarctisch Schiereiland. We bezoeken de keten meestal tijdens langere, meer verkennende reizen, zoals onze Remote Weddell Sea Explorer-reis.
Welke dieren kun je zien in het sub-Antarctische gebied?
Pinguïns
Deze lijst is niet volledig en geldt alleen voor de sub-Antarctische gebieden waar we momenteel actief zijn.
Koningspinguïn - Met hun opvallende goudoranje wangvlekken en formele, rechtopstaande houding gedijen koningspinguïns goed op eilanden als Zuid-Georgië, waar ze enorme kolonies vormen.
Macaronipinguïn - Herkenbaar aan hun gele kopveren, nestelen ze in grote aantallen op rotsachtige sub-Antarctische eilanden.
Ezelspinguïn -Deze pinguïns komen voor in sub-Antarctische en Antarctische gebieden. Ze zijn relatief flexibel en toegankelijk, waardoor ze uitstekende fotomotieven zijn.
Magelhaenpinguïn - De Magelhaenpinguïn komt het meest voor langs de kust van Zuid-Amerika, maar broedt ook op de Falklandeilanden.
Zuidelijke Rotspinguïn - De zuidelijke rotspinguïn is een van de kleinere pinguïnsoorten en komt ook voor op de Falklandeilanden.
Zeehonden en zeeleeuwen
Zuidelijke Zeeolifanten - De grootste van de zeehondenfamilie, ze komen in grote aantallen aan land op sub-Antarctische stranden, waar grote mannetjes, bekend als strandmeesters, de harems domineren.
Pelsrob - Ooit gedecimeerd door de jacht, gedijt deze soort nu in veel gebieden dankzij succesvolle beschermingsmaatregelen.
Zeeleeuw - Zeeleeuwen komen voor op de Falklandeilanden en worden vaak samen met pelsrobben aangetroffen.
Verder naar het zuiden zullen waarschijnlijk andere soorten zeehonden verschijnen, waaronder zeeluipaarden en Weddellzeehonden.
Zeevogels
Albatros - Verschillende soorten albatrossen komen voor in het sub-Antarctische gebied, waaronder de zwervende albatros en de wenkbrauwalbatros, die broeden op de vele eilanden in de regio.
Zuidelijke Reuzenstormvogels, pijlstormvogels, prions, sterns en jagers - Veel soorten broeden op afgelegen eilanden en leggen tijdens hun migratieperiodes enorme afstanden af over de Zuidelijke Oceaan.
Walvissen en zeeleven
Bultruggen, orka's, Noordse vinvissen, Zuidkapers, dwergvinvissen, vinvissen, potvissen en verschillende soorten dolfijnen komen regelmatig voor in het sub-Antarctische gebied of voeden zich daar. Sommige dolfijnsoorten, zoals de Dolfijn van Peale en de Kortsnuitdolfijn, komen alleen voor in de zeeën van Zuid-Amerika en het sub-Antarctische gebied rond de Falklandeilanden en de Drake Passage.
Enkele opvallende feiten over de sub-Antarctische regio
- Sommige sub-Antarctische eilanden kunnen vijf of meer soorten pinguïns in één archipel herbergen.
- De spanwijdte van een zwervende albatros, die veel voorkomt in het sub-Antarctische gebied, kan meer dan 3,5 meter bedragen, en ze leggen regelmatig duizenden kilometers af tijdens een voedselzoektocht.
- Op veel van de stranden waar u wandelt, kunnen tijdens het broedseizoen tienduizenden pelsrobbenpups of zeeolifanten te vinden zijn.
- De vegetatie is beperkt en winterhard: er overheersen tussockgrassen, kussenplanten, korstmossen en mossen, en op de meeste sub-Antarctische eilanden zijn geen bomen te vinden.
- De sub-Antarctische zeewateren behoren tot de meest productieve in de Zuidelijke Oceaan. Grote populaties krill, inktvis en vis ondersteunen een divers marien ecosysteem.