Bellingshausen Sea / Peter I Island + Ellsworth Land - incl. helicopters

Tijdens de volgende twee dagen op de Drake Passage beleef je dezelfde ervaringen als de grote poolreizigers die deze gebieden voor het eerst in kaart brachten: koele zoute briesjes, golvende zeeën en misschien zelfs een Gewone Vinvis die zeesproeistraal opspuit. Na het passeren van de Antarctische Convergentie - de natuurlijke grens van Antarctica, gevormd wanneer noordelijke stromende koude wateren in botsing komen met warmere sub-Antarctische zeeën - bevind je je in de circum-Antarctische upwelling zone. Niet alleen het zeeleven verandert, ook het vogelleven verandert. Zwervende albatrossen, Grijskopalbatrossen, Zwarte Albatrossen, Wenkbrauwalbatrossen, roetkopalbatrossen, kaapduiven, Zuidelijke Noordse Stormvogels, Wilsons Stormvogels, Blauwe Stormvogels en Antarctische Stormvogels zijn een paar van de vogels die je kunt zien.

In de voetsporen van de beroemde Belgische ontdekkingsreiziger Adrien de Gerlache hopen we te landen op Auguste Island, dat ook de eerste landingsplaats was van het expeditieteam aan boord van de Belgica tijdens hun expeditie in 1898.

Een andere mogelijke landingsplaats is Hydrurga Rocks, een kleine groep eilandjes ten oosten van het veel grotere Two Hummock Island. Op Hydrurga Rocks kun je Adélie- en Kinbandpinguïns zien, maar ook Weddellzeehonden, Zeeluipaarden en Zuidelijke Zeeolifanten. Af en toe kun je in de omliggende wateren ook bultruggen en Antarctische Dwergvinvissen zien.

Terwijl we het Antarctisch schiereiland verder verkennen, richting het zuiden, bezoeken we mogelijk enkele van de volgende locaties:

Charlotte Bay - waar we onze eerste continentale landing hopen te maken bij Portal Point.

Cuverville Island - Een klein, steil eiland gelegen tussen de bergen van het Antarctisch Schiereiland en Rongé Island, Cuverville is de thuisbasis van een grote kolonie Ezelspinguïns en broedparen van de Subantarctische Grote Jagers.

Danco Island - De activiteiten hier zijn gericht op de Ezelspinguïns die op het eiland nestelen, samen met de Weddellzeehonden en Krabbeneters die in de buurt te vinden zijn.

We komen aan in de baai van Flandres, waar we hopen aan land te gaan bij Renard Island. Renard Island is een steil en ruig eiland, genoemd naar Alphonse Renard, een van de belangrijkste wetenschappelijke sponsors van de expeditie van Adrien de Gerlache. Het stond bekend als de laatste landingsplaats van het expeditieschip Belgica langs de westkust van het Antarctisch Schiereiland.

We passeren de Antarctische Cirkel en komen aan in het prachtige gebied van Crystal Sound, waar we hopen een scala aan Antarctische wilde dieren te zien en getuige te zijn van de enorme schaal van het Antarctische landschap, met zijn uitgestrekte ijsvlakten en torenhoge bergen. Als de omstandigheden het toelaten, landen we op Detaille Island, een geklasseerd historisch monument en voormalig onderzoeksstation. Het station blijft zoals het werd achtergelaten en biedt een zeldzame blik in de begindagen van het wetenschappelijk onderzoek op Antarctica, tegen een adembenemend landschap.

Pourquoi-Pas eiland / Hoefijzereiland

Een bezoek aan een of beide eilanden verdiept onze waardering voor de baanbrekende expedities uit het verleden. Op Pourquoi-Pas Island, genoemd door de beroemde ontdekkingsreiziger en wetenschapper Jean-Baptiste Charcot, leven vaak pinguïns en zeehonden. Je kunt er aan land wandelen en gletsjers zien die de topografie van het eiland vormen.

Horseshoe Island is ook de thuisbasis van een verlaten onderzoeksbasis, waar de "Mary Celeste"-achtige gebouwen inzicht geven in een vervlogen tijdperk van wetenschappelijk onderzoek. Hier vonden baanbrekend onderzoek en langeafstandsexpedities met hondenteams plaats en de overblijfselen van de kennels zijn nog steeds te zien. Dit eiland is favoriet bij onze medewerkers en gasten en biedt een adembenemend uitzicht op de uitgestrekte landschappen en barre omstandigheden die ooit als thuis dienden voor de onderzoekers. Het landschap van Horseshoe Island stelt nooit teleur.

Stonington Eiland

Stonington Island, waar van de jaren 1930 tot 1970 belangrijke onderzoeksactiviteiten plaatsvonden, was de thuisbasis van zowel Amerikaanse als Britse onderzoeksbases. Het beschikt over een reeks historische gebouwen en artefacten die het verhaal van de exploratie van Antarctica vertellen. Ooit was deze ontnuchterende plek door sneeuw en ijs verbonden met het vasteland van Antarctica. Nu is het een krachtige herinnering aan de afgelegen ligging van Antarctica en het delicate evenwicht tussen de menselijke geschiedenis en de ongetemde wildernis. De combinatie van wilde dieren, uitgestrekte natuurlijke schoonheid en door de mens gemaakte bouwwerken maken dit tot een onvergetelijke plek die zeker een blijvende indruk zal achterlaten.

Rode rotsrug

Red Rock Ridge, een landingsplaats op het vaste land van Antarctica, is van enige afstand zichtbaar. De opvallende roodgekleurde rotsen steken af tegen de ijzige achtergrond. Als de omstandigheden gunstig zijn, proberen we hier te landen. Adéliepinguïns hebben een broedkolonie in het gebied en we hopen ook zeehonden en Antarctische Aalscholvers te zien, die in de buurt nestelen.

Terwijl het schip verder zuidwaarts vaart, zullen we goed uitkijken naar de reuzen van de zee, maar ook naar minder vaak geziene wilde dieren, zoals de Ross-zeehond. We betreden nu een gebied van ware verkenning, waar weinigen zich eerder hebben gewaagd.

We hopen de Ronne Entrance binnen te gaan, een gebied dat voor het eerst werd vastgelegd tijdens de luchtvluchten van Lincoln Ellsworth en later in kaart werd gebracht door de Britse Graham Land Expedition. Dit afgelegen gebied wordt zelden bezocht en we zullen proberen om aan land te gaan op een van de meest geïsoleerde plaatsen ter wereld, met Zodiacs of helikopters. Omdat ijs- en weersomstandigheden sterk kunnen variëren, zal onze Expeditieleider de beste opties voor activiteiten in dit gebied bepalen.

Langs Ellsworth Land zullen we proberen een geschikte landingsplaats te vinden, hetzij per Zodiac of helikopter. Zoals altijd hangt dit af van de weersomstandigheden en zal de Expeditieleider hierover beslissen.

Dit onbewoonde vulkanische eiland, Peter I Øy in het Noors, ligt in de Bellingshausenzee. Het werd in 1821 ontdekt door Fabian von Bellingshausen en vernoemd naar Peter de Grote van Rusland. Hoewel Noorwegen het eiland opeist als zijn eigen grondgebied, wordt het zelden bezocht door passagiersschepen vanwege de afgelegen en onbeschutte natuur.

Hier landen is een uitdaging, maar als het weer en de ijsomstandigheden het toelaten, krijg je misschien de buitengewone kans om per helikopter te landen op het vergletsjerde noordelijke deel van het eiland. Dit is echt een unieke kans om voet te zetten op een van de meest afgelegen eilanden ter wereld.

Na onze onvergetelijke verkenning van het afgelegen en zelden bezochte Peter I eiland, zetten we koers naar het noorden en laten we Antarctica achter ons terwijl we over de Bellingshausen Zee de uitgestrekte Zuidelijke Oceaan in varen.

Terwijl het schip door de Antarctische wateren vaart, zullen onze experts aan boord boeiende lezingen blijven geven over onderwerpen zoals de geschiedenis van Antarctische exploratie en mariene ecosystemen in deze kwetsbare omgeving.

Wilde dieren blijven een constante metgezel terwijl we varen. Kijk uit naar dwalende albatrossen die moeiteloos boven de golven zweven, stormvogels die over het wateroppervlak scheren en af en toe walvissen, waaronder bultruggen en misschien zelfs blauwe stormvogels, die zich tegoed doen aan deze voedselrijke wateren.

De uitgestrekte Drake Passage strekt zich voor ons uit en markeert ons laatste traject voordat we Zuid-Amerika bereiken.

Tijdens de volgende dagen op de Drake Passage geniet je van dezelfde ervaringen als de grote poolreizigers die deze gebieden voor het eerst in kaart brachten: koele zoute briesjes, golvende zeeën en misschien zelfs een Gewone Vinvis die zeesproeistraal opspuit.

Na het passeren van de Antarctische Convergentie - de natuurlijke grens van Antarctica, gevormd wanneer noordelijke stromende koude wateren in botsing komen met warmere sub-Antarctische zeeën - bevind je je in de circum-Antarctische upwelling zone.

Zwervende albatrossen, Grijskopalbatrossen, Wenkbrauwalbatrossen, Wenkbrauwalbatrossen, Kaapduiven, Zuidelijke Noordse Stormvogels, Wilsons Stormvogels, Blauwe Stormvogels en Antarctische Stormvogels zijn een paar van de vogels die je kunt zien.

Aan elk avontuur, hoe groots ook, komt uiteindelijk een einde. Het is nu tijd om van boord te gaan in Ushuaia, dat bekend staat als de meest zuidelijke stad ter wereld, en naar huis terug te keren met herinneringen die je zullen vergezellen naar je volgende avontuur.