Naam: Kleine rietgans (Anser brachyrhynchus)
Lengte: 60 - 75 cm.
Gewicht: 1,5 - 3.5 kg.
Verspreidingsgebied: Groenland, IJsland, Spitsbergen. Tijdens de winter in noordwest Europa (Groot-Brittannië, Nederland, Denemarken).
Beschermingsstatus: Niet bedreigd.
Dieet: Waterplanten, bieten, aardappelen, granen.
Uiterlijk: Roze poten, korte roze snavel met zware basis en punt. Bruin lichaam, kop en nek met witte bies en een witte staart.
Hoe voeden Kleine rietganzen zich?
Tijdens de wintermaanden zoeken Kleine rietganzen hun eten in de buurt van landbouwterreinen. Door hun grote aantallen kunnen ze veel schade aanrichten aan de gewassen. Er worden daarom beschermingsmaatregelen genomen om ervoor te zorgen dat landbouwers hun wintergewassen niet verliezen door toedoen van de ganzen.
De maatregelen bestaan vooral uit het laten liggen van geoogste bietenbladen en ander plantenoogst afval zodat de ganzen een gemakkelijke voedselbron hebben en niet met de boeren in competitie hoeven te gaan over de wintergewassen.
Zijn Kleine rietganzen sociaal?
Kleine rietganzen migreren in een troep die duizenden leden kan tellen.
Hoe snel vliegen Kleine rietganzen?
De migratiesnelheid is afhankelijk van de weersomstandigheden. Gemiddelde snelheden variëren van 40 km tot 60 km per uur.
Hoe planten Kleine rietganzen zich voort?
Kleine rietganzen maken hun nesten op begroeide plekken bij kliffen en op kleine eilandjes in meertjes om zo uit de greep van jagende zoogdieren te blijven. Deze plekken worden vaak elk jaar opnieuw gebruikt. Afhankelijk van de locatie van de broedgebieden begint het paarseizoen soms in de maand mei. Nesten zijn meestal kuiltjes in de grond die worden afgezoomd met planten en dons.
Vóór het nestelen zullen de vrouwtjes eerst hun vetreserves opbouwen. Er worden 3 tot 6 eieren gelegd en de broedperiode is iets minder dan een maand. Het vrouwtje is verantwoordelijk voor het broeden, het mannetje blijft in de buurt om de wacht te houden. Ganzenkuikens blijven bij hun ouders tot ze hun eerste vlucht kunnen maken, zo’n 2 maanden na het uitkomen. In die tijd ruien de ouders waardoor deze nieuwe veren krijgen.
Later op het jaar, van halverwege september tot eind oktober, vertrekken de jongen samen met de troep voor de jaarlijkse migratie naar de overwinteringsgebieden in het zuiden. De families blijven samen tot de noordwaartse migratie het jaar daarop.
Hoe oud worden Kleine rietganzen?
Kleine rietganzen leven in het wild zo’n 20 jaar.
Hoeveel Kleine rietganzen leven er?
De populatie wordt als volgt geschat;
- Groot-Brittannië - 292.000
- Denemarken en Nederland - 34.000
Hebben Kleine rietganzen natuurlijke vijanden?
De eieren en jongen van Kleine rietganzen vormen een prooi voor vossen en roofvogels zoals meeuwen.
7 Interessante weetjes over Kleine rietganzen
- Kleine rietganzen zijn de meest voorkomende ganzensoort op Spitsbergen.
- Ze zijn ook de grootste ganzensoort die zijn nesten maakt op Spitsbergen. Door hun grootte zijn ze beter in staat hun jongen tegen vossen te beschermen dan andere kleinere ganzensoorten, daardoor kunnen ze hun nesten ook verder in het binnenland maken dan andere soorten ganzen.
- Er zijn twee verschillende populaties Kleine rietganzen. De eerste soort broedt in Groenland en IJsland en overwintert in Groot-Brittannië. De tweede broedt in Spitsbergen en overwintert in Denemarken en Nederland.
- Kleine rietganzen hebben een enorme CO2-afdruk. Dit komt niet door hun eigen lichaamsgassen maar door het gewroet in de bodem van het noordpoolgebied bij het zoeken naar eten, hierdoor komt kooldioxide vrij uit de bodem.
- In het Engels worden Kleine rietganzen soms ook ‘blizzard’, ‘plump’, ‘string’ en ‘chevron’ genoemd.
- Het verspreidingsgebied van Kleine rietganzen is enorm, het wordt geschat tussen de 100.000 en 1.000.000 km2.
- De wetenschappelijke naam Anser brachyrhynchus valt op te delen in:
- Latijn anser – gans
- Grieks brakhus – kort
- Grieks rhunkhos – bek
