OTL24-19, reisverslag, Antarctisch schiereiland, basiskamp

Het was laat in de namiddag op een zonnige en mooie dag in Ushuaia. Om 16.00 uur arriveerden de eerste passagiers bij Ortelius en al het expeditiepersoneel begroette de gasten toen ze voor het eerst de loopplank beklommen en hotelmanager Sigi had alle gasten snel toegewezen en naar hun hutten geleid waar ze tijdens onze reis zullen verblijven. Nadat elke passagier aan boord was en een hut had, hielden we onze verplichte veiligheidsoefening, iedereen leek het leuk te vinden om oranje te dragen! We verlieten de pier in de hoop dat de omstandigheden zouden meewerken aan dit fantastische avontuur. Voor het diner stelden alle gidsen zich voor en Claudia (Clouds), onze EL gaf ons een kleine introductie over wat we hoopten te gaan doen op onze reis. Onze scheepsdokter (Linda) hield een 'pleister en pillen party' na het diner om te proberen te voorkomen dat iedereen zich te zeeziek zou voelen. De weersvoorspelling zag er redelijk goed uit, dus hopelijk zouden niet al te veel van ons last hebben van reisziekte!

Deze tweede dag aan boord begon veel beter dan de vorige. De weersvoorspellingen waren goed en we beleefden een rustige en vredige nacht. Vandaag wordt een drukke dag met veel briefings. Vanochtend na het ontbijt worden de gasten in 3 groepen verdeeld. Per dek assisteren we ofwel eerst bij de verplichte IAATO briefing gegeven door Clouds in de lounge, ofwel doen we het biosecurity proces in de collegezaal, stofzuigen we onze kleren, halen we onze rubberlaarzen en onze zodiaque zwemvesten op, dan ruilen we... Drukke maar verplichte ochtend vanwege de regels opgesteld door de IAATO vereniging en waar Oceanwide deel van uitmaakt. Zet en Lucas presenteren vervolgens hun kajak- en sneeuwschoenactiviteiten in de lounge. De briefings waren nog niet klaar voor vandaag en na de campingbriefing van Koen hoorden we de aankondiging voor onze eerste waarneming van de reis, en wat voor een! Zwaardwalvissen werden voor het schip gezien. Iedereen haastte zich naar het buitendek om deze allereerste ontmoeting met een van de mythische soorten van Antarctica te zien en ervan te genieten! Maar het was niet de enige waarneming die we deze middag zouden doen! Nadat de bergbeklimmersbriefing was begonnen, kwam om 3 uur vanaf het schip een tweede aankondiging dat er veel Gewone Vinvissen aan het foerageren waren. Voor deze gelegenheid besloot de kapitein langzamer te varen en te proberen ze te benaderen en dat deden we! Gedurende twintig minuten konden we deze 4 of 5 Gewone Vinvissen en hun staarten observeren terwijl ze aan het foerageren waren met de horizonlijn op de achtergrond... Een geweldige waarneming! Last but not least, terwijl we de lijst aan het bijhouden waren voor alle activiteiten die daarvoor nodig zijn, kregen we een nieuwe aankondiging van Lucas over een bultrug vlak bij het schip. Sommigen van ons waren snel genoeg om hem te zien, anderen hadden deze kans niet... Dit is de derde soort van de dag! Hier zijn we in Antarctica, met de zuidelijke Shetlandeilanden in aantocht. Hier is de Drake passage voorbij, hier varen we Antarctica binnen. Aan het einde van de middag was het tijd voor de briefing van Clouds en de plannen voor de volgende dag. Morgen is onze eerste echte basiskampdag en we zijn allemaal enthousiast om alle activiteiten te ontdekken!

Vanochtend werden we wakker met een prachtig kalme zee en een heldere hemel boven het duizelingwekkende uitzicht op de haven van Orne. We waren veilig door de Drake Passage gekomen aan boord van de Ortelius en vandaag konden we voor het eerst het Antarctisch schiereiland gaan verkennen! Aan dek konden we de steile klim naar de top van Spigot Peak zien, waar de bergbeklimmers binnen een paar uur langzaam naar de top zouden trekken. Na het ontbijt werden de zodiacs in het water gelaten en begonnen we de eerste groepen in te laden om aan land te gaan. Het water was ongelooflijk glad, waardoor we snel van het schip naar de landingsplaats konden varen. De eerste groepen die aan land gingen, waren de bergbeklimmers en zonder tijd te verliezen begonnen ze aan hun steile beklimming. De rest van de groepen aan wal maakten minder inspannende wandelingen, maar slaagden er toch in om naar een aantal ongelooflijke uitkijkpunten te klimmen en de verbazingwekkende kolonie Stormbandpinguïnen te zien. Terwijl sommige gasten de besneeuwde landing verkenden, gingen verschillende boten op weg voor de eerste zodiac cruise van de reis. De zodiac cruise begon in de buurt van de gletsjer waar we op zoek gingen naar zeehonden en walvissen terwijl we genoten van het epische landschap en een aantal grote ijsbergen die langzaam door de baai dreven. Al snel hoorden we de roep 'walvissen!" over de radio en we reageerden onmiddellijk door over de baai naar de plek te zoomen waar ze waren gezien. Een paar minuten later werden we begroet door een spectaculair uitzicht op een aantal volwassen Bultruggen die vlakbij aan het blazen en schommelen waren. Wat een opwindende ervaring en een fantastische start van onze Antarctische expeditie. Na de lunch verplaatsten we het schip en gingen we op weg naar onze tweede landing van de dag, Danco Island. De omstandigheden waren nog steeds perfect en velen van ons stonden in shirts met korte mouwen te genieten van de warme zon. De wandeling naar de kolonie van de Ezelspinguïns was steil, maar gelukkig maakten de sneeuwschoenen de klim wat gemakkelijker en degenen die bereid waren de klim te maken, konden van dichtbij genieten van de charismatische dwergpinguïns die riepen, steentjes verzamelden, Subantarctische Grote Jagers verjoegen en de heuvel op en af waggelden op zoek naar de volgende maaltijd. Om de hoek probeerde de meest avontuurlijke van de groep een uitdagende ijsklim met onze ervaren bergbeklimmers Richard en Martin. Maar al te snel was het tijd om terug te keren naar het schip voor een korte samenvatting en briefing met Clouds en enkele van de expeditiemedewerkers voor het avondeten. Voor een aantal van ons was de dag nog niet voorbij en na het diner vertrokken we voor onze eerste nacht kamperen op Kerr Point. De omstandigheden waren perfect en we groeven onze ijsgraven om ons tegen de wind te beschermen. We genoten allemaal van een prachtige zonsondergang over de baai voordat we in onze dubbellaagse slaapzakken kropen om een paar uur te rusten voor nog een ongelooflijke dag in Antarctica. We hadden ons geen perfectere start van onze Antarctische expeditie kunnen voorstellen.bergbeklimmingsochtend - Spigot Peak vanuit Orne Harbour. 8 gasten, 2 gidsen De MV Ortelius voer 's nachts naar het Antarctisch schiereiland en kwam vroeg in de ochtend aan in Orne Harbour. De zee was kalm en de lucht helder. Ons eerste uitzicht vanaf het schip was het imposante herkenningspunt Spigot Peak. Een korte Zodiac rit bracht ons naar onze eerste continentale landing. De omstandigheden waren mild, maar omdat de sneeuw stevig was, konden we met laarzen en stijgijzers verder naar de col op de bergkam en het mooie uitzicht op de Gerlache Strait. De warme kleren werden ingepakt voordat we naar het noorden gingen, naar de bergkam en de klim naar de top. Stormbandpinguïnen waren druk bezig met hun nesten en lieten af en toe hun ei zien als ze van taak wisselden met hun partner. De sneeuwcondities op de kam zijn op dit moment goed. Om 10.30 uur beklommen we het steilere laatste stuk naar de kleine top. We werden getrakteerd op zonneschijn en blauwe luchten en prachtige uitzichten. Een voorzichtige afdaling bracht ons in een uur naar de kust. s Middags - Danco Island 13 gasten, 2 gidsen IJSKLIEMEN: Zodiacs brachten de groep dicht bij de ijsrots die boven de kust uittorent. Drie ankers werden bovenaan de klif geplaatst en drie toptouwen werden vastgemaakt. In groepjes beklom iedereen één of twee routes met behulp van ijsklimbijlen en stijgijzers. Het ijsoppervlak van de gletsjer smolt in de warmte van de dag en zorgde voor een goede plaatsing van de gereedschappen en een regelmatige regen van kristallen op de belagers beneden. Daarna ging iedereen afkoelen in de poolplunge langs de oever! Kajakken Prachtige dag met het Errera kanaal als een spiegel. S Ochtends kajakken rond de haven van Orne en 's middags kajakken rond het eiland Danco. We hadden geluk met Weddellzeehonden op het ijs en pinguïns die rond onze kajaks sprongen. Kamperen: Kerr point Voor deze nacht kamperen was het eerste obstakel het vinden van een landingsplaats. De Weddellzeehonden hadden het kampeerterrein overgenomen. Gelukkig waren ze bereid om deze prachtige plek met ons te delen. Tijdens het graven van onze gaten hadden we de meest verbazingwekkende zonsondergang met de kleuren die in een tijdsbestek van 2 uur veranderden van geel naar oranje en van oranje naar paars. De ophaaltijd was erg vroeg, maar dit gaf ons de tijd om nog wat te slapen op het schip en Port Lockroy te bezoeken in de late ochtend.

In de ochtend brachten we een bezoek aan Port Lockroy. Dit is een bekende en populaire Antarctische bestemming, die wordt aangedaan door bijna alle schepen die het Antarctisch schiereiland aandoen. Vandaag de dag biedt Port Lockroy een grote verscheidenheid aan Antarctische souvenirs, postzegels en boeken. Oorspronkelijk werd dit gebouw opgericht als onderdeel van een reeks geheime militaire bases die in 1944 door de Britse strijdkrachten werden gebouwd om Duits of Axis maritiem verkeer in de Antarctische regio te controleren onder de codenaam "Operatie Tabarin". Deze specifieke basis kreeg de naam Base A. Na het einde van de Tweede Wereldoorlog werd de basis een weerobservatorium totdat het werd verlaten en later opgeknapt tot het museum/winkel/postkantoor dat het nu is, als onderdeel van de United Kingdom Antarctic Heritage Trust. Dit is een niet-gouvernementele organisatie die deze en andere historische plaatsen op Antarctica beheert, elk jaar tijdens de Australische zomer personeel naar Port Lockroy brengt en deze en andere hutten onderhoudt. Het bezoek was zeer welkom bij onze gasten die van de gelegenheid gebruik maakten om ansichtkaarten naar hun geliefden te sturen en souvenirs te kopen. Omdat het onmogelijk is om al onze gasten tegelijk aan land te laten gaan, maakten we twee groepen passagiers. De eerste bezocht het postkantoor, terwijl de tweede een mooie zodiac cruise door het gebied maakte. Helaas werd onze tweede landing van de dag geannuleerd vanwege te veel ijs en harde wind, en dus besloot Clouds dat we een boottocht zouden maken om walvissen te zoeken. Dit bleek een erg leuke activiteit te zijn en we hebben inderdaad veel bultruggen gezien onderweg. Om 18.00 uur waren we klaar met ons bezoek en kwam iedereen terug aan boord voor onze dagelijkse recap en voor het diner. Na het diner was het tijd om onze kampeerders aan land te sturen. Gezien het prachtige weer besloten zo'n 30 passagiers deze nacht te kamperen, een heel rustig schip achterlatend. De avond bracht prachtige kleuren en uitzichten van de bergen en gletsjers rondom ons; de lange zonsondergang gaf ons de kans om een prachtige gradatie van kleuren te zien over een paar uur, gaande van goudgeel naar fel oranje en eindigend met een prachtig vleugje roze, vervagend in de hoge pieken rondom ons.bergbeklim Ochtend - Damoy & Port Lockroy 6 gasten, 2 gidsen Een snel bezoek werd gebracht aan Port Lockroy om kaarten te posten, souvenirs te kopen en de besneeuwde Zuidpoolkippen, nestelende Ezelspinguïnen en de Aalscholvers te bekijken. Daarna ging het per zodiac naar Danco Point. Voorzichtig navigeren door ruw ijs bracht ons aan land. De groep gebruikte sneeuwschoenen om de achterliggende piek op te lopen en te genieten van het prachtige uitzicht op Dorian Bay, de oude ijslandingsbaan en Jabet Peak. De groepen daalden af naar de oude Damoy Terminal en de Argentijnse reddingshut. Helaas maakten nestelende gentoes het onmogelijk om de oude hut te betreden. De groep keerde terug naar Damoy Point langs de kust. De ijsophoping langs de kust tijdens onze afwezigheid maakte de toegang voor de zodiac vrij lastig. Middag - Damoy Island, 12 gasten, 2 gidsen Geannuleerd vanwege ijs langs de kustlijn dat de toegang voor de zodiacs verhinderde. Kajakken Ochtend kajakken bij Port Lockroy. We kajakten rond het eiland en moesten onze kajaks als ijsbrekers door het ijs gebruiken om er rond te varen. Er waren verschillende Weddellzeehonden aan land vlak bij de kajaks. We eindigden onze ochtendtocht met een stand op het snelle ijs. Kamperen: Kerr point Toen we terugkwamen bij Kerr point leek het alsof de zeehonden hun plek niet hadden verlaten. En deze dag voegden zich ook een paar pinguïns bij ons. Met een veel latere ophaaltijd deze dag hadden we de kans om van de prachtige zonsopgang te genieten vanuit onze bivy bags. En de warmte van de zon maakte het veel gemakkelijker om uit onze warme slaapzakken te komen.

De dag begon vroeg met het ophalen van de kampeerders bij Kerr Point, waar ze een nacht doorbrachten in hun bivakzakken onder de Antarctische hemel, in het gezelschap van enkele rustende Weddellzeehonden (Leptonychotes weddelli), omgeven door gletsjers en vele ijsbergen. Na het ontbijt naderde Ortelius Neko Harbour, een plaats die vernoemd is naar een drijvende walvisfabriek die tussen 1911 en 1924 vele seizoenen lang in het gebied van de South Shetland Islands en het Antarctisch Schiereiland opereerde en die vaak gebruik maakte van deze baai. Door een beetje wind en golven liepen de activiteiten wat vertraging op, maar het weer verbeterde en iedereen kon genieten van een fantastische continentale landing, met bezoeken aan Ezelspinguïnen, een wandeling met sneeuwschoenen naar een uitkijkpunt en een veel zwaardere tocht voor de bergbeklimmers; die een fantastisch uitkijkpunt bereikten. De gletsjer, een van de meest actieve in het gebied, heeft verschillende keren geklapt, gelukkig zonder de beruchte "mini-tsunami" golven te veroorzaken. Terug aan boord werd de lunch geserveerd terwijl Ortelius zich verplaatste naar Cuverville Island, in het Errera Channel. Dit eiland werd ontdekt door een Belgische expeditie (1897-1899) onder leiding van Adrien de Gerlache, die het vernoemde naar J.M.A. Cavelier de Cuverville, vice-admiraal van de Franse marine. Het is de grootste Antarctische kolonie van Ezelspinguïns (Pygoscelis papua), maar het is ook een thuis voor andere soorten zoals Ezelspinguïns (Larus dominicanus), Zuidpooljagers (Catharacta maccormicki), Antarctische Sterns (Sterna vittata) en zeehonden zoals Weddell- en Zeelpooljagers (Hydrurga leptonyx). Naast de landing, een lange kajaktocht naar Kerr Point (Rongé Island), een fotoworkshop en een wandeling op sneeuwschoenen, werd een schilderachtige zodiac cruise aangeboden, een perfecte gelegenheid om de schoonheid en pracht van de vele ijsbergen in het Kanaal te bewonderen. Na een briefing over de activiteiten voor de volgende dag was een verrassings-BBQ op het helidek de kers op de taart voor een prachtige dag in het "Hart van het Antarctisch Schiereiland". Met een dag vol activiteiten in de naburige Paradise Bay/Harbour in het vooruitzicht, werden de kampeerders voor de laatste kampeernacht naar het Errera Channel gebracht en genoten de overgebleven gasten van een avond vol totale rust tussen ijsbergen, gletsjers en blauwe luchten.ochtend bergbeklimmen - Neko Harbour, 14 gasten, 2 gidsen Neko Harbour, genoemd naar een van de vroege walvisvaarders die hier aanlegden, is indrukwekkend vanwege de gletsjer die in de zee snijdt en de hellingen die naar de achterliggende top oprijzen. Met een strakblauwe hemel, geen wind en milde temperaturen werden we uitgerust met sneeuwschoenen en zochten we vanaf het strand onze weg rond de Gentoo rookerijen. Toen we de besneeuwde gletsjer bereikten, trokken we ons in een touw en maakten een zacht pad omhoog naar de kliffen erboven. We konden naar het noorden kijken en zien hoe de gletsjer regelmatig afbrak en in de haven viel. We vermeden spleten aan de rechterkant. Kort voor de bergschrund stopten we om de kajakkers in Andvord Bay te observeren en de gletsjerstromen die vanaf het Antarctische vasteland de zee in tuimelden. Namiddag - Cuverville Island 12 gasten, 2 gidsen Aan het noordelijke uiteinde van het Errera Channel heeft Cuverville Island een vlakke sneeuwtop. Sneeuwschoenen waren ideaal voor het maken van een gestaag stijgend spoor in de zacht wordende sneeuw. Vanaf de landingsplaats aan het strand liepen we door de Gentoo rookerijen omhoog naar steilere hellingen. Een geleidelijk stijgende traverse rond de westkant van het eiland bracht ons naar het topplateau. Op de top werden we getrakteerd op een prachtig uitzicht over Ronge Island in het westen, het vasteland in het oosten en in het noorden over de Gerlache Strait Brabant Island. Het steile pad afdalen met sneeuwschoenen was lastiger dan omhoog komen!kajakken Namiddag kajakken rond Cuverville. Prachtige zonnige dag en de zee is als glas. De eerste groep gaat het hele eiland rond en de tweede groep eindigt bij Kerr Point. Beide groepen ontmoeten Weddellzeehonden van dichtbij. Kamperen: Kerr Point Na een heerlijke BBQ op het schip. We lieten het lawaaierige schip achter ons en gingen naar ons geliefde Kerr point voor wat stilte. Terwijl we onze gaten aan het voorbereiden waren kwamen er twee Bultruggen door het Errera Kanaal recht voor onze camping. Het was windstil en de maan was bijna vol. We eindigden onze nacht zittend bij het water en keken naar de reflecties van Cuverville Island en de maan.

Vanochtend, nadat we de kampeerders om 6 uur 's ochtends hebben opgepikt, gaan we richting het noorden, naar de zogenaamde Paradise Bay. Als we voor het Chileense Videla station aankomen, worden de passagiers zoals elke dag verdeeld over de 3 activiteiten: kajakken, bergbeklimmen en photoshoppen. Alle overgebleven gasten werden uitgenodigd om aan land te gaan en dit station bij de ingang van de Paradise Bay te bezoeken. 2 gebouwen zijn gratis te bezoeken: een klein museum, waar de Chilenen wat kleine cadeautjes en souvenirs verkopen, en het hoofdgebouw. De vriendelijkheid en het welkom van de 15 mannen hier zijn zo geweldig. We kunnen naar boven klimmen in het observatorium vanwaar we een prachtig uitzicht hebben over de omgeving, of een bezoek brengen aan hun lounge, waar ze ons koffie, thee en koekjes aanbieden. Het is er warm, heel schattig en knus, met een enorme bank, en iedereen heeft de kans om zijn leven even te delen. De kerstboom staat klaar voor deze jongens die 4 maanden ver van hun familie zullen doorbrengen. Iedereen is het eens over de vriendelijkheid waarmee ze ons ontvangen. Buiten de gebouwen zijn de pinguïns overal en we kunnen ze van heel dichtbij ontmoeten, langs alle paden op minder dan 2 meter met deze lokale jongens! De hele ochtend is gewijd aan het bezoek van deze plek, de verschillende groepsactiviteiten wisselen om het uur, zodat iedereen de gelegenheid heeft om aan land te komen en te genieten van deze zeer warme en rustige plek De lunch wordt geserveerd terwijl we ons herpositioneren, klaar voor de actie op een ander Argentijns station, Brown station. Dezelfde omzet wordt toegepast om elke aangemelde passagier de kans te geven om kajakken, bergbeklimmen of een zodiac cruise te ervaren. We ontschepen alle zodiaques voor de gebouwen. Zet neemt de kajakkers onder zijn hoede, terwijl Martin en Richard de eerste bergbeklimmers opwachten op de top van de eerste zachte helling. Lucas biedt de andere regelmatige ontschepers aan om hem te bereiken op de top van het station vanwaar het uitzicht over de hele paradijselijke baai ongelooflijk is! Van hieruit lijkt de Ortelius zo klein in het midden van deze enorme baai, omgeven, zoals overal hier, door gletsjers, enorme seracs en ijsvallen. De traditionele dagelijkse briefing vindt plaats zodra alle gasten weer aan boord zijn en de plannen voor morgen klinken weer erg spannend voordat we aan tafel gaan.ochtend bergbeklimmen - Op de Hoeghberg vanaf Duthiers Point 18 gasten, 2 gidsen en een goede alpiene leider Het doel was de gletsjerrug die afdaalt van de Hoeghberg. De groep landde ten zuiden van het punt aan de voet van een steile helling omdat het punt bezet werd door vele Ezelspinguïnen. Bij aankomst zwommen er twee krabbenetende zeehonden voorbij. Terwijl we ons installeerden keken 20 Ezelspinguïnen toe. We beklommen de steile ijzige helling en op de brede richel schikten we de touwen voor de gletsjerafdaling. Het sneeuwpakket werd al snel zachter met een blauwe hemel en zonneschijn. De groep steeg tot 300 meter naar een kleine rotspunt onder de top van de Hoeghberg. Er was een prachtig uitzicht op Andvord Bay in het noorden. Tijdens de afdaling nam een van de deelnemers een paar Big Foot korte ski's en maakte een paar mooie bochten op de helling naar ons landingspunt - veel sierlijker dan onze sneeuwschoenen! Vlak voor de kust zagen we het laatste stuk van een ijsberg breken en het rollen van de ijsberg in het water om weer in evenwicht te komen. s Middags - Middag IJskap boven Station Almirante Brown Groep 1, 18 gasten, 2 gidsen. Groep 2, 14 gasten, 2 gidsen. De groep beklom de top achter het station met uitzicht op Paradise Harbour, en ging vervolgens in 3 teams rond de ijskap erachter. Er waren indrukwekkende uitzichten op Skontorp Cove waar de lawinegletsjer regelmatig grote seraks in de zee kerft. De lucht werd bewolkt en bood een verscheidenheid aan grijze en witte tinten voor het uitzicht op Paradise Harbour, en een koud briesje was een zeldzame gebeurtenis.kajakken De ochtendkajak heeft het allemaal. Pinguïns, ijsbergen, Weddellzeehonden en 2 krabbeneters. S Middags was de kajak bij Brown bluff geweldig met de enorme klif naast het Argentine station met alle nestelende vogels en de indrukwekkende gletsjer Camping: Leith Cove Binnenkomst in Leith Cove met zwaar gespleten gletsjers die het water vulden. We hadden een mooie, maar langzame toegang tot ons eiland, Islote Hanka. Ezelspinguïnen wachtten ons op bij de landingsplaats en we hadden een geweldig begin van onze kampeernacht. Zonder de wind waren de weerspiegelingen van de bergen rond de Paradijsbaai absoluut geweldig. We werden vergezeld door Zuidpoolsternen die duidelijk maakten wanneer we te dicht bij hun nest kwamen. We hadden weer een vroege ophaaltijd die het mogelijk maakte om naar Portal Point helemaal in het noorden op het Antarctisch schiereiland te gaan.

Dit was de laatste dag tussen ijsbergen en enorme gletsjers, dus het plan was om er het beste van te maken door Portal Point (Charlotte Bay) te bezoeken, de derde continentale landing van deze Antarctische expeditiereis. De plek werd door de Britten gebruikt om toegang te krijgen tot de "kern" van het Antarctisch Schiereiland. Er werd een kleine hut gebouwd op een uitloper, maar volgens de Antarctische verdragsregels moest deze uiteindelijk worden ontmanteld, omdat hij niet meer werd gebruikt. Op de plaats van de hut staan 4 betonnen pilaren die de voormalige locatie verraden. Tijdens het bezoek gingen de bergbeklimmers van Ortelius naar de top van de gletsjer, terwijl alle anderen genoten van het kajakken of het landen met sneeuwschoenen op een klein besneeuwd schiereiland met een prachtig uitzicht over de baai. Op de terugweg naar het schip werd een Vaal Stormvogeltje (Hydrurga leptonyx) gespot op een platte ijsberg en iedereen had de kans om deze emblematische Antarctische diersoort te zien en te fotograferen, zowel vanuit zodiacs als vanaf de boeg van het schip. Na de lunch werd Ortelius verplaatst naar Cierva Cove, genoemd naar de Spaanse vliegenier Manuel Cierva, tegenwoordig een Antarctisch Speciaal Beschermd Gebied (ASPA), en ook de locatie van het Argentijnse Station Primavera ("Lente"). Deze basis heeft talloze studies opgeleverd over de biologie en ecologie van Wilsons Stormvogeltjes (Oceanites oceanicus), zeeluipaarden en Stormbandpinguïns (Pygoscelis antarcticus); en ook alarmerende gegevens over de accumulatie van zware metalen in het weefsel van atarctische dieren. Tijdens onze cruise, een geweldige kans om tussen de ijsbergen te spelen en de afgelegen en wilde kustlijn te verkennen, werden verschillende zeehonden gezien: voornamelijk Weddellzeehonden (Leptonychotes weddellii), slapend op ijsschotsen of direct op de rotsen. Een paar dwergvinvissen (Balaenoptera bonaerensis) werden kort gezien, evenals een bultrug (Megaptera novaeangliae). Op de terugweg naar het schip vond een zeer originele roeiwedstrijd plaats: met alle zodiacs op een rij tegenover de Ortelius, de start was goed en alle motoren werden gestopt (nou ja... niet allemaal... er werd veel vals gespeeld), één zodiac claimde de overwinning, maar niemand was het ermee eens vanwege de onderbroken "hulp" van veel motoren. Hoe dan ook, iedereen had een geweldige tijd en de roeiers werden gefeliciteerd, ongeacht hun prestaties. Terug aan boord met alle zodiacs aan dek, zeilde Ortelius noordwaarts richting de South Shetland Islands.ochtend bergbeklimmen - Ochtend Portal Point 12 gasten, 2 gidsen Weer een continentale landing. Een aangename beklimming van de kronkelige gletsjer, aanvankelijk grenzend aan enkele mooie winterkornissen voordat we naar het topplateau klommen. Prachtig uitzicht rondom en vooral op Mount Parry, in het noordwesten - de hoogste top van Brabant Eiland. Beneden lag Charlotte Bay bezaaid met ijsbergen in alle soorten en maten. Op de weg naar beneden werden ongeveer 40 Weddellzeehonden gezien op het pak sneeuw en op de terugweg naar het schip zat er een Vaal Stormvogeltje op een kleine ijsberg, best spannend. Kajakken Ochtendkajak rond enorme ijsbergen. Na een uur ziet Zet iets op een ijsstroom dat hij van dichterbij wil bekijken. Hij vraagt alle kajakkers te versnellen en het is de extra snelheid meer dan waard om de kans te krijgen een enorm groot Vaal Stormvogeltje te zien vanuit de kajaks. S Middags hadden de kajakkers een speels kajakavontuur met onder andere bruut ijspeddelen en misschien wel de eerste in de geschiedenis van de K2 500 meter race.

Vanochtend werden we wakker door de bewolking tussen Penguin Island en Koningspinguïn Island op de South Shetlands. Bijna geen wind en perfect weer voor een tochtje naar Penguin Island. Het eiland bood alles waar we op hoopten. 3 soorten pinguïns, nestelende Reuzenstormvogelen, zeeolifanten en een prachtige wandeling naar de rand van de oude vulkaan. In de namiddag stak de wind op en moesten we ons middaguitstapje annuleren en onze weg naar het noorden en de Drake Passage beginnen. In plaats van een landing werden we allemaal uitgenodigd in de lounge voor een interessante lezing van Pierre over zijn onderzoek naar Bultruggen. En om er zeker van te zijn dat we zo goed mogelijk voorbereid zijn voor de Drake Passage nodigde dokter Linda degenen die medicijnen tegen zeeziekte nodig hadden uit in het ziekenhuis om pleisters uit te delen.

Vanochtend werden we wakker in de Drake op weg naar het noorden, we hebben de gletsjers en de ijsbergen achter ons gelaten. Dus, één hand voor het schip'' is het refrein, maar vanochtend is de Drake bijna vlak en kalm, met een deining van 0,4 meter en een volgende stroming, dus we maken goede voortgang. Vroege vogels zagen om 07.00 uur een groot aantal dwergvinvissen en een maanvis die naast het schip aan het eten was, en rond 09.00 uur passeerden we dwergvinvissen die aan het eten waren en spotten we een Zwarte Albatros. Vanochtend gaf Clouds een zeer interessante lezing over klimaatverandering, gevolgd door een lezing van Pippa over akoestiek in Antarctica. Gedurende de ochtend voer het schip door wateren met veel Gewone Vinvissen, te herkennen aan hun sterke verticale blaas en af en toe een rugvin. Steeds vaker werden we vergezeld door kaapse stormvogels en af en toe een Reuzenstormvogel. In de namiddag waren grote walvissen op afstand te zien, te herkennen aan hun lange, krachtige blazen, waarschijnlijk Gewone Vinvissen. Christian en Tyson presenteerden een boeiende lezing over pinguïns en na het diner gaf Clouds een inleiding over de andere avonturen die mogelijk zijn rond Antarctica en de sub-Antarctische eilanden. Later in de namiddag kwam MV Ortelius in de mist, wat aangeeft dat we de Antarctische convergentie passeren en afscheid nemen van Antarctica. De omstandigheden bleven redelijk kalm in de avond. Het schip voer verder met een snelheid van 13 knopen en maakte goede voortgang in de richting van de beschutting van Tierra del Fuego en het vermijden van de naderende westerstorm. Het begint erop te lijken dat het einde van de expeditie nadert wanneer de rubberlaarzen en reddingsvesten in de namiddag worden opgehaald en Siggi, de hotelmanager, het nieuws bracht dat iedereen morgen zijn barrekeningen kan betalen.

Dit was een geluksdag! Na wat zachtjes rollen in de Drake Passage werden we wakker met kalme zeeën en een lichte bewolkte hemel. Het bleek dat kapitein Yuri erin geslaagd was om achter de storm te navigeren en veilig door te varen naar het schiereiland. Het ontbijt werd geserveerd om 8:00 uur en het eten was net zo vers en heerlijk als altijd op de Ortelius. Na het ontbijt was het tijd om onze eerste lezing voor vandaag bij te wonen, een boeiende lezing van Lucas met de titel "Why sea ice matters?" Dit werd gevolgd door wat vrije tijd om op het dek op zoek te gaan naar wilde dieren of om te ontspannen in de bar. Er was niet veel wild te zien op dit moment, maar we hadden wel een aantal Wenkbrauwalbatrossen, Kaapse Stormvogels, Noordelijke Reuzenstormvogelen, Zuidelijke Reuzenstormvogelen en twee Noordelijke Koningsalbatrossen. Zelfs voor degenen die niet bijzonder geïnteresseerd zijn in vogels was het een mooie gelegenheid om tijd buiten door te brengen, frisse lucht in te ademen en te genieten van de Drake Passage. Al snel was het tijd om naar binnen te gaan voor een zeer informatieve lezing door Pierre getiteld "The International Whaling Commission and CCAMLR". Na de lunch kwamen we samen op het helikopterplatform voor een groepsfoto met de expeditiemedewerkers voordat we naar binnen gingen om een film te bekijken over het ronden van Kaap Hoorn. Nog een paar uur vrije tijd om op zoek te gaan naar wilde dieren in het Beagle Kanaal voor onze laatste lezing van de dag door de enigmatische ornitholoog Christian getiteld "Antarctic Naturalists" die enkele van de grappige en ongelooflijke verhalen deelde van de avontuurlijke individuen die Antarctica ontdekten en bestudeerden. Een heerlijk en zeer gewaardeerd diner wachtte op ons in de eetzaal voor een laatste avond op de Ortelius. Al met al was het een fantastische dag op de beruchte Drake Passage. Nu we het einde hebben bereikt van onze grote reis naar de ongerepte wildernis van Antarctica, hebben we de kans om na te denken over onze tijd hier. Voor ons die het geluk hebben om deze laatste plek op aarde te bezoeken, omringd te worden door zijn pracht, om te ervaren en te verkennen, om te leren en te houden van wat dit continent te bieden heeft, moeten we voor altijd dankbaar zijn. En we moeten, in alle eerlijkheid, teruggeven voor ons voorrecht en met anderen delen wat we hebben gekend en gezien. Over 200 jaar zullen mensen terugkijken op deze periode en tegen zichzelf zeggen: "Hoe hebben die mensen in die tijd al deze verbazingwekkende wezens kunnen laten verdwijnen? Als we allemaal de hoop verliezen, is er geen hoop meer. Zoals Margaret Meade, de antropologe, zei: "Een paar bedachtzame burgers kunnen de wereld veranderen. Het is zelfs het enige dat dat ooit heeft gedaan."

We werden voor de laatste keer wakker met een weksignaal van onze EL, dit was helaas onze ontschepingsdag. We hadden genoten van onze twee dagen op zee, kijkend naar de zeevogels, en met gemengde gevoelens bevonden we ons in Ushuaia, blij dat we een geweldige reis hadden gehad, maar ook verdrietig dat het nu voorbij was. Na ons ontbijt aan boord namen we afscheid en verlieten we het goede schip Ortelius, hoewel onze reis voorbij was, was het gewoonweg fantastisch en we hebben allemaal herinneringen voor het leven. Bedankt allemaal voor zo'n geweldige reis, voor jullie gezelschap, goede humeur en enthousiasme. We hopen jullie in de toekomst weer te zien, waar dat ook moge zijn! Totale afstand gevaren: 1791 zeemijlen Namens Oceanwide Expeditions Kapitein Yury Marin Expeditieleider Claudia Holgate Hotel Manager Sigi en alle bemanningsleden was het een genoegen om met jullie te reizen