OTL06-18, reisverslag, Noord-Spitsbergen - Ijsbeer Special

Ons avontuur begon toen we in de zodiac stapten om naar M/V Ortelius te gaan, ons comfortabele drijvende thuis voor de komende acht dagen. Sinds Longyearbyen in 1906 door John Munro Longyear werd gesticht als mijnwerkersnederzetting, is het het startpunt geweest van vele historische en baanbrekende expedities. Met alle gasten en hun bagage veilig aan boord, vertrokken we in de late namiddag. Toen we de Isfjord binnenvoeren was het weer niet perfect, maar we gebruikten de tijd om samen te komen in de lounge voor briefings en introducties. De reddingsbootoefening bood de gelegenheid om ons om te kleden en elkaar te leren kennen. De avond werd in alle veiligheid voortgezet met drankjes en de hoop op een succesvolle reis. Expeditieleider Jan bracht samen met de kapitein en de expeditiestaf een toast uit op onze expeditie aan boord van M/V Ortelius.

Vanochtend werden we gewekt door onze Expeditieleider Jan, terwijl we nog langs de westkust van Spitsbergen voeren. Het eerste deel van de ochtend werd besteed aan een aantal verplichte briefings over hoe we ons aan land moeten gedragen zonder de omgeving te verstoren en hoe we ons moeten gedragen in het gebied van de Ijsberen. Ook al hadden we al ervaring uit de eerste hand door onze natte zodiac-tocht van gisteren, toch woonden we ook een briefing bij over hoe we veilig in en uit de zodiacs moesten stappen. Na deze verplichte briefings konden we onze nieuw geleerde vaardigheden oefenen tijdens een zodiac cruise in de noordwestelijke hoek van Spitsbergen. Vlak voor de start van de cruise veranderden de plannen. Plan A, een cruise tussen een aantal eilanden in de richting van een gletsjer, werd veranderd in plan B omdat Jan een moeder en jong Ijsbeer had gevonden op een nabijgelegen eiland. Dus toen we allemaal in de zodiacs zaten, gingen we richting Fuglesangen. De moeder en het 1,5 jaar oude jong liepen langs de kustlijn en gaven ons een goed uitzicht. Na een tijdje gingen ze het water in en zwommen langzaam naar het volgende eiland, Klovningen. Na een tijdje hadden velen van ons het koud en Sebastian en Sava wachtten op ons met het avondeten, dus gingen we allemaal terug naar het schip. Tijdens de lunch gingen we een beetje dieper de Smeerenburgfjord in naar Smeerenburg op Amsterdamøya. Hier gingen we aan land voor verschillende activiteiten. Allereerst was er een groep Walrussen op het strand. Hoewel ze niet erg actief waren, was het toch geweldig om deze echte Arctische vinpotigen te zien. Een andere groep maakte een wandeling langs een aantal meren in de hoop vogels te vinden. Er werden verschillende soorten gezien, zoals de Pomarine en Grote Jager, Drieteenstrandlopers, Kanoeten en Steenlopers. Terwijl we langs de oevers liepen, vonden we veel stukjes plastic. Het expeditieteam had wat vuilniszakken meegenomen, en velen van ons hielpen een beetje met het opruimen van het strand. Vooral een groot visnet was belangrijk (en ingewikkeld) om mee te nemen, omdat dieren zoals rendieren erin verstrikt kunnen raken. Na een geweldig diner door het hotelteam riep Jan ons naar de bar voor nog een vergadering. Dit keer legde hij ons de plannen voor de volgende dag uit, die ons halverwege Groenland het zee-ijs in zouden brengen!!! Hierna legden Melissa en Arjen ons wat uit over de Ijsberen die we vandaag gezien hadden, waarna Arjen verder ging met het laten zien van wat kaarten en animaties over het verdwijnen van zee-ijs door klimaatverandering. Een beetje een triest verhaal, maar iedereen was enthousiast om de volgende dag deze bijzondere poolhabitat te zien.

We reisden 's nachts bijna pal west en werden net wakker toen we bij het pakijs aankwamen. We hadden het grootste deel van de dag rustige maar mistige omstandigheden, maar toch was het een zeer interessante ervaring. Terwijl we door het ijs trokken, zagen we ivoormeeuwen, Brunnich's zeekoet, Noordse Stormvogel, Arctische jager, Kleine Alk, Langstaart jager en Grote Mantelmeeuwen. Een Ringelrob werd al dobberend tussen de ijsschotsen gezien en later kwam een groep van ongeveer 24 Zadelrobben op typische wijze langs ons zwemmen. We zagen veel stukken zee-ijs met sporen van ijsberen er overheen, sommige oud maar sommige vrij vers. Bewijs zien van deze ongrijpbare bewoners van het noordpoolgebied en ze toch niet echt tegenkomen, geeft een mysterie aan hun bestaan dat we ons alleen maar kunnen voorstellen. Terwijl we toekeken hoe deze ijspannen in de mist vervaagden, moesten we nadenken over onze plaats in hun wereld en de kleine inkijkjes in hun leven waarderen. We brachten wat tijd door met het leren over ijsberen door middel van een lezing door Melissa en later begrepen we meer over de rol van zee-ijs in een presentatie door Barbara. Net voor het diner deelde Christophe ons een beetje inzicht in de unieke Ivoormeeuw en Jan lichtte ons in over onze voortgang en het plan voor de avonturen van morgen. Na het diner ontspanden de gasten zich in de lounge, zwierven ze over het buitendek of genoten ze van een BBC-video over ijsberen in de collegezaal voordat ze naar bed gingen voor de "nacht"

Tijdens de middernachtzon varen we door het zee-ijs richting de noordwestkust van Spitsbergen. De nacht was kalm maar mist vergezelde ons tot in de vroege ochtenduren. Na het ontbijt gaf Barbara ons een zeer interessante lezing "Het geheime leven van Walrussen" Tijdens deze lezing hebben we veel informatie over deze besnorde beesten geabsorbeerd. Enkele minuten na Barbara's lezing nodigden Jan en de hotelafdeling ons uit op het open dek voor warme chocolademelk met rum en slagroom om te vieren dat we de 80°N breedtegraad waren gepasseerd. We konden geen beter moment kiezen voor die viering, perfect weer, prachtig landschap van de noordkust van Spitsbergen en een kleine groep walrussen die aan het verteren waren op het eiland. Kort na de geweldige viering tijdens de lunch hoorden we een aankondiging over de gespotte Dwergvinvis, de kleinste baleinwalvis, we hadden enorm veel geluk, ze zijn echt moeilijk te observeren omdat ze even opduiken, weer duiken en weer opduiken op een andere plaats. Dwergvinvis zwom niet verder dan 50 meter rond ons schip. Na een smakelijke lunch landden we in Eolusneset, vlakbij de begraafplaats van walvisvaarders en het herdenkingskruis van de grote strijd tussen Franse oorlogsschepen en Nederlandse walvisvaarders. Tijdens de wandeling konden we prachtige landschappen, een verse laag permafrost met bloemen en wilde dieren bewonderen. Aan het eind van de avond gaf Jan ons meer informatie over de plannen voor morgen en zetten we koers naar Hinlopenstretet en Alkefjellet.

We werden vanochtend wakker met een prachtig zonnetje en verrassend genoeg lagen we op dezelfde plek als gisteravond. Via het PA-systeem legde Jan ons uit dat de ankerlier om 5.00 uur 's ochtends was gebroken, de reden waarom we nog steeds voor anker lagen in de Sorgfjord. Terwijl wij van het mooie uitzicht genoten, knipten de technici en matrozen de ankerketting door en markeerden de positie met boeien om het anker later terug te kunnen halen. Toen we de Sorgfjord verlieten vermaakte Melissa ons in de collegezaal met een geweldig gesprek over walvissen en hun ongelooflijke geluiden. Na de lunch bevonden we ons voor Alkefjellet. Tegen 14.00 uur verlieten we Ortelius op weg naar het zuidelijke puntje van deze verbazingwekkende vogelklifkolonie. De zodiacs voeren langzaam langs de rotsen die bewoond worden door naar schatting zestigduizend broedparen Brunnich's Zeekoeten. Poolvossen werden gezien, Brandganzen, Drieteenmeeuwen, Zwarte Zeekoeten, terwijl Grote Burgemeesteren zich tegoed deden aan de karkassen van dode vogels. Tegen 15.45 uur waren we allemaal terug in Ortelius waar Sebastian en Sava een lekkere shot whisky hadden geregeld om ons op te warmen. Christophe nodigde ons uit in de collegezaal voor een lezing over de Brünnich's Zeekoet. Hij werd onderbroken toen de lucht opklaarde en we een prachtig uitzicht hadden op Nordaustlandet met een ijskap op afstand. Ortelius voer Palanderbukta binnen richting het snelle ijs om te zoeken naar wilde dieren. Er was een BBQ georganiseerd op ons helikopterdek - tegen de achtergrond van het majestueuze landschap van de Wahlenbergfjord genoten we van de goede bbq'ing door ons kombuispersoneel.

S Nachts trokken we langs de noordwestkust van Spitsbergen en 's ochtends vonden we ons naast het eiland Fuglesangen, waar we op onze eerste expeditiedag de magere vrouwtjesijsbeer en haar jong zagen. De plannen voor de ochtend, een zodiac cruise op de Fugleholmane, veranderden en we kregen te horen dat we in plaats daarvan een landing doen. Hoera, een bezoek aan de kolonie van de Kleine Alk! Een kort tochtje met de zodiac bracht ons naar de landingskant en we liepen over rotsblokken naar de broedplaats van de schattige Kleine Alken. Wat een ervaring om te zitten en te kijken naar deze prachtige kleine vogels die in grote zwermen over onze hoofden vlogen. De lucht was gevuld met hun geroep terwijl ze van de rotsen kwamen en gingen en een paar Sneeuwgorzen voegden ook hun lied toe aan de dag. Sommigen van ons zagen een jonge walrus voorbij zwemmen, op de achtergrond ons schip en het prachtige berglandschap. We keerden terug naar het schip voor een warme lunch en wat rust voordat we ons opmaakten voor ons volgende avontuur. Ondertussen voer Ortelius naar het binnenste deel van de Smeerenburgfjord, de BjØnfjord. Daar vonden we een prachtige middelgrote gletsjer, de Smeerenburgbreen. Deze gletsjer is helaas geen uitzondering op de algemene terugtrekking van gletsjers in de afgelopen decennia! Rond 15:30 uur begon onze zodiac cruise en reden we tussen kleinere en grotere stukken ijs door naar de voorkant van de gletsjer. De omstandigheden voor een cruise waren perfect, geen wind en een kalme zee, het prachtige gletsjerlandschap zag er bijna onwerkelijk uit. Sommigen van ons konden drie Arctische jagers en een Grote Jager zien die een drieteenmeeuw achtervolgden, wat een spectaculaire vliegshow! Later ontdekten we enkele Brandgansen die nestelden op een van de kleine eilandjes voor Smeerenburgbreen, goed beschermd tegen de Poolvos. Terwijl we langs de gletsjer voeren, kwamen we een vriendelijke Baardrob tegen in het water. We hebben zeker allemaal mooie momenten in de fjord beleefd die we met al onze zintuigen en met onze camera's hebben vastgelegd. Terug aan boord werden we naar de bar geroepen voor meer informatie over de plannen voor morgen en liet Arjen ons een prachtige korte film zien van onze cruise in de Wahlenbergfjord en Palanderbukta. Na het diner, voor degenen die nog niet te moe waren van alle opwinding van de dag, werd de film "Chasing Ice" gedraaid.

We reisden 's nachts van de Smeerenburfjorden naar de Isfjord. De dag was mistig met een kalme zee. Voor het ontbijt, rond 6:15 's ochtends, bewogen een paar walvissen (Blauwe Vinvis en Dwergvinvis) rond het schip wat een erg leuke ervaring was voor alle passagiers en het personeel. Na het ontbijt kwamen we aan bij Alkhornet, in Trygghamna, aan de monding van de Isfjord. Zodiacs met passagiers landden op het strand met goed getij. Na de landing werden de passagiers in verschillende groepen verdeeld om het gebied te verkennen en een goede kans te hebben om dieren en planten te observeren. Tijdens het wandelen werden verschillende soorten gevonden (en gezien). In het bijzonder: Spitsbergen Rendieren, Drieteenmeeuwen, Arctische jager, Beluga, Kleine Rietgans, Rotgans, Kleine Alk. Tegen 12:15 keerden we allemaal terug naar het schip om van de lunch te genieten. Na de maaltijd hadden we een zodiac cruise in de Ymerbukta en we bewogen ons langs de voorkant van de gletsjer Esmarkbreen altijd een oogje in het zeil houdend op de voorkant en de veiligheidsafstand ervan. We hebben zeehonden, Noordse Jagers, Grote Jagers, Noordse Sterns, Koningseideren, Zwarte Zeekoeten gezien. Rond 17:30 waren alle passagiers weer aan boord voor de laatste handelingen voor de ontscheping, maar voordat de laatste drankjes voor de mooie reis werden genuttigd. We kwamen 's avonds om 23:30 uur aan in Longyearbyen en enkele passagiers namen dezelfde dag nog de vlucht. Claudio, Christophe en Szymon helpen hen met de handelingen voor het vertrek.

Veel te snel kwam er nu een einde aan onze Arctic en wat een bijzondere week was het geweest! Na het laatste ontbijt aan boord was het tijd om afscheid te nemen. En alle passagiers gingen 's ochtends van boord na een goede nacht in hun hut. Afscheid van ons schip en haar bemanning en personeel, afscheid van onze nieuwe vrienden. We konden terugkijken op een indrukwekkende reis, en we hadden allemaal veel herinneringen aan wilde dieren en spectaculaire landschappen tijdens onze dagen in het ijs, onze Zodiac-cruise activiteiten en onze landingen aan wal. We hebben echt leuke mensen ontmoet tijdens deze cruise en we hopen ze ooit weer ergens te zien! We willen jullie allemaal bedanken dat jullie met ons mee zijn gegaan op dit Arctische avontuur, voor jullie geweldige gezelschap, goede humeur en enthousiasme. We hopen jullie in de toekomst weer te zien, waar dat ook mag zijn! Totale afstand gevaren: 1.021 zeemijlen Namens Oceanwide Expeditions, kapitein Mika Appel, expeditieleider Jan Belgers, hotelmanager Sebastian Duma en alle bemanningsleden en medewerkers, was het een genoegen om met jullie te reizen.