McMurdo Sound en omgeving
McMurdo Sound is een ijzige, winderige watermassa die in het noorden begrensd wordt door de Ross Sea en in het zuiden door de McMurdo Ice Shelf. Zowel de breedte als de lengte zijn ongeveer 55 km. Ross Island vormt de oostelijke grens en de Royal Society Range de westelijke, beide aanzienlijke landmassa's: de vulkanische Mount Erebus op Ross Island stijgt tot een hoogte van 3.794 meter (12.448 voet), en de Royal Society Range torent 4.205 meter (13.796 voet) boven het water uit. De Zuidpool ligt zo'n 1300 km van McMurdo Sound.
Thuisbasis van Antarctica's grootste onderzoeksstation
McMurdo Sound is de locatie van het toepasselijk genaamde McMurdo Station, een Amerikaanse wetenschappelijke basis en het grootste onderzoeksstation van Antarctica. De haven Winter Quarters Bay op de basis is de meest zuidelijke zeehaven ter wereld.
Weer en temperatuur in McMurdo Sound
Door het zware weer in McMurdo Sound is minder dan 10 procent van de kustlijn vrij van snel ijs. IJzige katabatische winden, een soort drainage wind die koude lucht met een hoge dichtheid van hooggelegen gebieden naar beneden transporteert, dalen neer vanaf het Antarctisch plateau en dragen bij aan temperaturen tot -51°C (-60°F).
De koele circumpolaire stromingen in de Zuidelijke Oceaan houden McMurdo Sound ook koud, waardoor de instroom van warmer water uit de Zuid-Atlantische en Zuid-Pacifische Oceaan tot een minimum wordt beperkt. Dit is deels de reden waarom het zee-ijs van McMurdo Sound ongeveer 3 meter dik blijft tijdens de winters op het zuidelijk halfrond, maar het zijn vooral de hoge ligging en de ijskoude katabatische winden die het zware weer op deze plek bepalen.
McMurdo Sound ontdekking en geschiedenis
In februari 1841 ontdekte kapitein James Clark Ross McMurdo Sound en vernoemde het naar een luitenant op een van zijn schepen: Archibald McMurdo van de noodlottige HMS Terror, verlaten in 1845 en teruggevonden in 2016.
Omdat McMurdo Sound zo'n strategische waterweg bleek te zijn, werd de locatie in de daaropvolgende jaren vaak bezocht. Zowel Ernest Shackleton als Robert Scott bouwden begin 1900 bases in de buurt van de kustlijn en gebruikten het gebied als vertrekpunt voor hun zuidpoolexpedities.
Tot op de dag van vandaag is McMurdo Sound een nuttig tussenstation. Passagiers en vracht worden vaak van en naar de Williams Field airstrips gevlogen om personeel en voorraden af te leveren aan omliggende bases en passerende tankers.
De pinguïns, walvissen en zeehonden van McMurdo Sound
Ondanks de barre omstandigheden van McMurdo Sound is de locatie de thuisbasis van een verscheidenheid aan wilde dieren die zeer geliefd zijn bij poolreizigers. In het gebied van McMurdo Sound leven pinguïns die zich voeden met de krill, inktvis, schaaldieren en vissen die de wateren daar bevolken. Vooral Adélie- en Keizerspinguïns kun je in de buurt van McMurdo Sound zien. Samen met de Keizerspinguïns en Weddellzeehonden in het gebied zijn ze de prooi van orka's en zelfs van Vaal Stormvogeltje' s.
Beaufort Island, gelegen bij de noordelijke ingang van McMurdo Sound, herbergt een beschermde pinguïnkolonie en het oostelijk gelegen Cape Royds herbergt 's werelds meest zuidelijke Adéliepinguïnbroedplaats. De vele attracties van McMurdo Sound, zowel dierlijk als anderszins, zorgen ervoor dat het een toeristische trekpleister blijft, ongeacht het vaak barre weer.