Groenland: Waar de kajak werd uitgevonden
Als je ooit hebt gekajakt, ben je dank verschuldigd aan de oude Groenlandse Inuit die de kajak hebben uitgevonden als jachtuitrusting. Met andere woorden, de leuke avonturen die mensen beleven bij het kajakken op sommige van de meest uitdagende stroomversnellingen op aarde zouden nooit mogelijk zijn geweest als de Inuit geen behoefte hadden aan een gemakkelijk te manoeuvreren vorm van vervoer over water. Reizigers maken nog steeds graag gebruik van kajaks in deze regio, maar ze zijn meestal niet van plan om te gaan vissen, walvissen te vangen of aan zeehondenjacht te doen. Daarom zijn recreatieve kajaks aangepast om in hun nieuwe niche te passen.
Wanneer werden kajaks uitgevonden?
De Inuit begonnen duizenden jaren geleden al kajaks te gebruiken om te jagen, maar uit welk tijdperk deze miniatuurbootjes precies stammen is onbekend. Wat we wel weten is dat de vroegste kajaks gemaakt waren voor slechts één persoon en dat er twee soorten waren die gebruikt werden door de Aleoetische en Inuit stammen die in het Arctische gebied leefden. Het eerste type oude kajak was gemaakt van licht drijfhout. De alternatieve optie vereiste walvisbeen voor het frame. De Inuit gebruikten ook walvisvet en zeehondenblazen om de vaartuigen waterdicht te maken en ze de nodige hoeveelheid drijfvermogen te geven.
Wat is het verschil tussen kajaks en Umiaqs?
Kajaks, die de Inuit qajaq noemden, waren een essentieel onderdeel van de jacht, maar ze boden geen ruimte voor extra passagiers. In sommige situaties moesten Inuitstammen zich verplaatsen en was het noodzakelijk om waterwegen te gebruiken. Daarom bouwden ze een aangepaste versie van de kajak en noemden die umiaq. Dit grotere vaartuig was soms wel 18,3 meter (60 voet) groot en kon een hele familie vervoeren, samen met hun bezittingen.
De Inuit van Groenland: Een korte geschiedenis
Groenland werd voor het eerst ontdekt door Europeanen in 982 CE door Erik de Rode, een Noorse Viking die verbannen was uit IJsland. In 986 had Erik de Rode kolonisten naar het gebied gebracht en hij had het ook de naam Groenland gegeven. Vikingen leefden tot eind 1500 in Groenland, maar in 1600 waren al hun nederzettingen verdwenen. Op dat moment bleven alleen de Inuit over en zij hadden Groenland grotendeels voor zichzelf totdat er in 1721 een Deense nederzetting begon. Interessant genoeg werd Groenland nooit volledig verkend en in kaart gebracht tot de jaren 1800. Het is echter waarschijnlijk dat de Inuit al op de hoogte waren van veel van de geologische aspecten die door deze karteringstechnieken werden gevonden.
De meeste Inuit die vandaag de dag in Groenland wonen, komen uit Siberië, Alaska en Canada. Het is zelfs minder dan 150 jaar geleden dat de laatste immigratie van Eskimo's naar Groenland plaatsvond. Op dit moment wonen er nog maar 55.000 Groenlanders en een schokkende 20 procent van hen is daar niet geboren. Natuurlijk is de overgrote meerderheid van de oorspronkelijke bewoners Inuit, en degenen die niet in Groenland geboren zijn, zijn uit andere landen verhuisd.
Hoewel het de oude Inuit waren die vertrouwden op kajaks om hen te helpen bij de jacht, is het gebied nog steeds voor 95 procent van hun export afhankelijk van de visvangst. Walvisvangst en zeehondenjacht zijn ook erg belangrijk in de buitengebieden. In sommige opzichten is het leven van de Inuit niet veel veranderd, maar sommigen van hen maken wel gebruik van de toeristische handel voor financiële middelen. De kunst en kunstnijverheid van de Groenlandse Inuit is bijvoorbeeld erg gewild bij veel verzamelaars.
De populairste kunst van de Inuit is in de vorm van kleine figuurtjes die uit een rendiergewei, narwal- of walrustand zijn gesneden en waarvan men vroeger geloofde dat het boze geesten waren. Het is niet moeilijk te begrijpen waarom de oude Inuit dit geloof omarmden als je ziet hoe gruwelijk deze houtsnijwerken zijn. Kunst wordt nu gebruikt om de oude mythen levend te houden en cultuurliefhebbers die een van deze creaties willen bemachtigen, moeten om een tupilak vragen. Houd er rekening mee dat het illegaal is om een tupilak te exporteren die gemaakt is van de tand van een walvis of Walrus, maar alle andere versies mogen gewoon mee naar huis worden genomen. Reizigers kunnen een tupilak kopen bij bijna elke souvenirwinkel of toeristenbureau in Groenland.
De evolutie van kajakken van jacht naar sport
Halverwege de vorige eeuw werd het kajakontwerp omarmd door inwoners van Europa. In plaats van deze boten te gebruiken om te jagen, besloten ze echter om de kajaksport te creëren. In die tijd hadden kajaks een zacht frame en ze werden erg populair onder Franse en Duitse mannen. Hoewel dit uiteindelijk de manier zou veranderen waarop de wereld over kajaks denkt, nam het niet hun oorspronkelijke doel weg. In feite bleven ontdekkingsreizigers die de Zuidpool en de Noordpool bezochten ze gebruiken om door ijskoud water te navigeren.
In 1931 liet Adolf Anderle de wereld kennismaken met een heel andere manier om een kajak te gebruiken door ermee wildwaterkajak te varen in de Salzachofen-kloof. Het is onmogelijk om vast te stellen of Anderle de eerste was die dit probeerde, maar hij wordt vaak gezien als de bedenker van de moderne versie van wildwaterkajakken. Slechts vijf jaar later kreeg kajakken een plaats op de Olympische Spelen. In 1938 werd Genevieve De Colmont de eerste bekende vrouw die een kajak gebruikte in de Colorado en Green Rivers, die beide in de Verenigde Staten liggen.
Kajakken op de Noordpool
Het is niet verrassend dat de kajak een nationaal symbool is geworden in Groenland. Niet alleen geeft dit de moderne bewoners en de Inuit-stammen de mogelijkheid om het verleden van het gebied te erkennen, maar het dient ook als een manier om de aandacht van toeristen te trekken. Kajakken tijdens Groenland cruises is een populaire manier geworden voor mensen over de hele wereld om de kick van deze extreme sport te ervaren. Veel van de mensen die deelnemen aan onze Arctische cruise-expedities zijn kajakliefhebbers en het draagt zeker bij aan de algehele ervaring om te weten dat de oude Inuit ooit door dezelfde gebieden kajakten.
In het verleden wist elke Inuit die met een kajak het water inging dat één misrekening de dood tot gevolg kon hebben, omdat er niemand anders in de buurt was die hen uit het ijskoude water kon redden. Gelukkig kunnen de reizigers van vandaag de dag profiteren van moderne veiligheidsuitrusting en de zekerheid dat er andere mensen in de buurt zijn. In plaats van een levensgevaarlijke manier te zijn om een hele stam te voeden, is kajakken in dit gebied nu een spannend avontuur dat het mogelijk maakt om verbluffend mooi water te verkennen terwijl je geniet van enkele van de mooiste Groenlandse landschappen.
Geïnteresseerd in kajakken op de Noordpool of Antarctica? Bekijk onze kajaktochten >>
