Noordoost-Groenland Extreme - Aurora Borealis & Lange wandelingen

We varen noordwaarts, op zoek naar warmere wateren, voordat we de koudere zeeën binnenvaren, waar een veelheid aan zeeleven (walvissen, zeehonden, zeevogels) te vinden is in de mengzones van deze wateren. Een dag op zee biedt u de kans om walvissen en zeevogels te spotten – en 's nachts het magische noorderlicht.

's Ochtends bevinden we ons in de monding van de Kong Oscar Fjord, in de zeestraat tussen het eiland Isikaja en het vasteland. Tot 30 jaar geleden was Isikaja via een gletsjer met het vasteland verbonden.

Aan de zuidkant gaan we aan land bij Wegener Halvöya om hulde te brengen aan deze grote ontdekkingsreiziger. Een andere mogelijkheid is Antarctic Havn, waar vaak muskusossen worden gespot. Deze baai is vernoemd naar het schip Antarctic, dat in 1899 door poolreiziger Alfred Gabriel Nathorst werd gebruikt bij het zoeken naar overlevenden van Salomon August Andrée's mislukte poging om met een luchtballon de Noordpool te bereiken.

Bij Ymers Ø zullen we proberen aan te meren bij Karl Jakobsens Bugt, vlakbij een historische jagershut. Een paar honderd meter naar het oosten, bij Botaniker Bugt, zijn ruïnes te vinden van woningen van de Thule-cultuur van ongeveer twee eeuwen geleden. Een wandeling naar Juluts dal biedt goede kansen om verschillende soorten poolfauna te zien, waaronder muskusossen, poolhazen en sneeuwhoenders. Een spectaculaire tocht door de Antarctische Sund brengt ons in het meest alpiene landschap van de reis, met aan weerszijden van het fjord bergtoppen van meer dan 1000 meter hoog.

We streven ernaar om aan te meren in Blomsterbugt (Bloemendal) met uitstekende wandelmogelijkheden, tegenover Teufelsloss (Duivelsburcht), een spectaculaire berg met een indrukwekkende gelaagde geologie, door de Oostenrijks-Hongaarse ontdekkingsreiziger Julius Payer omschreven als "een kubusvormige rotskolos die zich ver in de fjord uitstrekt".

We hopen aan te meren bij Eskimonaes aan de zuidkust van Clavering Ø, waar Douglas Clavering in 1823 een kleine groep mensen van de Thule-cultuur ontmoette. Deze groep vertegenwoordigt de enige levende Thule-bevolking die ooit in Noordoost-Groenland is gezien. De overblijfselen van hun bestaan zijn overal in Groenland te vinden, waaronder aanwijzingen dat ze op de een of andere manier handel dreven en contact hadden met Noorse kolonisten.

Sir Edward Sabine voerde zijn slingerexperimenten uit op Sabine Ø (voorheen Inner Pendulum Island) in 1823. Carl Koldewey bouwde daar in 1869 een station in Germaniahavn. Aan de zuidkant ligt Hvalros Island, waar de populatie walrussen weer toeneemt. Vanaf vandaag, als we naar het noorden varen, zullen we 24 uur per dag daglicht hebben.

Wanneer we Dove Bugt binnenvaren, kunnen we, afhankelijk van de omstandigheden, aan land gaan bij Hochstetter Forland, Store Koldewey, genoemd naar de tweede Duitse poolexpeditie van Carl Koldewey bij Kap Alf Trolle, of Kap Ahrend. Kap Bismarck, dicht bij Germania Land, is ook een mogelijkheid. We bevinden ons nu in het gebied van de muskusossen en het zuidelijkste rijk van enkele eenzame poolwolven in Groenland.

We varen langs het patrouillestation Danmarks Havn Sirius en gaan aan land aan de oostkant van Germania Land, bijvoorbeeld bij Thomas Thomsen Naes. Depotneaset op Stormlandet is een andere mogelijkheid. We bevinden ons nu in het gebied van de muskusoossen en het zuidelijkste rijk van enkele eenzame poolwolven in Groenland, in een gebied waar we nog nooit met onze schepen zijn geweest.

Als de ijs- en weersomstandigheden gunstig zijn, landen we aan de zuidkant van Isle de France, dat in 1905 voor het eerst werd bereikt door de hertog van Orleans op de Belgica. We streven ernaar om aan land te gaan bij Kap St. Jacques, waar we onder begeleiding van een archeoloog van het Nationaal Groenlands Museum de overblijfselen van de Independence II-cultuur kunnen bekijken. Mogelijk landen we ook in het ijsvrije gebied aan de noordkant van het eiland.

Wanneer we langs Norske Øer varen, waar we mogelijk aan land gaan, varen we door gebieden waar we nog niet eerder zijn geweest. We hopen Northeast Water te bereiken, een semi-permanent open watergebied in het uiterste noordoosten van Groenland, waar relatief warm bodemwater uit de zee naar de oppervlakte stijgt. Het is een watergebied dat rijk is aan zeehonden, walvissen, ijsberen en zeevogels. We zullen proberen Mallemukfjellet te bereiken, op 80°11' noorderbreedte, de meest noordelijke kolonie van Noordse Stormvogels, waar de jongen nog op de richels zitten. We zullen alert zijn om de zeldzame Ross' Meeuw te observeren, die overwintert in de centrale poolzeeën.

Terwijl we ons een weg banen naar het zuidoosten, aan de buitenrand van het pakijs, blijven we arctische zeezoogdieren en zeevogels observeren, die gedijen in deze buitenaardse habitat.

Nadat we de kust en het pakijs van Groenland achter ons hebben gelaten, bevinden we ons nu op open zee. We varen oostwaarts, over de Groenlandse Zee, en volgen de noordelijkste tak van de warme Golfstroom richting Spitsbergen (Svalbard), samen met migrerende walvissen. Als de tijd het toelaat, kunnen we laat op de dag aan land gaan bij de walruskolonie in Poolepynten.

In Longyearbyen, het administratieve centrum van Spitsbergen (Svalbard), kunt u genieten van een wandeling door dit voormalige mijnstadje, waar u de parochiekerk, het Museum of Arctic Exploration en het Svalbard Museum vindt, allemaal fascinerende bezienswaardigheden. Hier vindt u nog meer mogelijkheden om Svalbard en de omgeving van Longyearbyen te verkennen voordat u naar Oslo vertrekt om uw reis voort te zetten.