Barentsburg, de laatst overgebleven Russische nederzetting op Spitsbergen, biedt een kijkje in het Sovjetverleden.
De geschiedenis van Barentsburg
Barentsburg begon in de jaren 1920 als een mijnstadje in Nederlandse handen. In 1932 verkochten de Nederlanders de concessie van het gebied aan Rusland.
Het Russische staatsbedrijf Trust Arktikugol ontgint sinds 1932 steenkool in en rond Barentsburg. Jaarlijks wordt er ongeveer 100.000 ton steenkool verscheept. Met het verdwijnen van de mijnen is ook de plaatselijke bevolking, die voornamelijk uit Russen en Oekraïners bestaat, afgenomen tot het huidige aantal van ongeveer 400.
Barentsburg verkennen
De combinatie van de architectuur uit het Sovjettijdperk met de kolenmijnactiviteiten en de grimmig mooie omgeving levert een aantal opvallende beelden op. Klein als het is, kan Barentsburg zelf gemakkelijk in 2 of 3 uur worden verkend.
Samen met het Pomor Museum heeft Barentsburg deop één na noordelijkste buste van Lenin (Pyramiden staat op de eerste plaats) plus een ster met slogan op de heuvel, die een beetje doet denken aan een Hollywood-teken uit het Sovjettijdperk met de tekst "Vrede voor de wereld".
Omdat dit een Russische zone is in een vreemd land (Spitsbergen valt onder Noors bestuur), claimt Barentsburg de eerste plaats met 's werelds meest noordelijke diplomatieke missie.