Inuït, ‘mannen’ in de taal van de Inuïts, zijn traditioneel overlevingsjagers die voornamelijk leven van wat walvissen, walrussen, kariboes, muskusossen, poolvossen, ijsberen en zeehonden hen opleveren. In 2012 was 89 procent van de totale bevolking van Groenland Inuït. Dat betekent dat er naar schatting 51.000 Inuït leven in dit land, de overgrote meerderheid in de zuidwestelijke hoek. Er zijn drie duidelijk te onderscheiden groepen Inuït:
- Inughuit,
- Tunumiit
- Kalaallit.
Ongeveer 10 procent van de Inuït leeft in afgelegen gebieden, elke groep spreekt z’n eigen taal. In Groenland is 11 procent van de inwoners geen Inuït. Dit betekent dat alle Inuït die op het eiland leven in aanraking kunnen komen met nieuwe eetgewoontes, echter heeft dat hun eetgewoontes niet veel veranderd. Antropologen en andere onderzoekers hebben vastgesteld dat het Inuït-dieet voornamelijk hetzelfde gebleven is door de eeuwen heen. Het bestaat voornamelijk uit vlees en vis omdat het moeilijk is om groenten en fruit te vinden in de koude afgelegen gebieden.
Inuït folklore
Elke cultuur in de menselijke geschiedenis heeft een bepaalde folklore ontwikkeld. De meeste van deze verhalen hadden als bedoeling de angst voor het onbekende te doen verdwijnen. Zo geloven bijvoorbeeld sommige moderne Amerikanen in Bigfoot, de meesten zijn er echter van overtuigd dat dit wezen niet bestaat.
Voor de oude Inuït-bevolking was het mythologische wezen om te vrezen en met ontzag te benaderen: Qallupilluk. Dit woord wordt vertaald als ‘monster’ en verhalen over z’n gruweldaden werden gebruikt om kinderen te waarschuwen niet te ver af te dwalen. Volgens de vroegere legendes leefde Qallupilluk onder het water en kon deze mengeling van een menselijke figuur en een monster, kinderen naar een ijzig graf slepen.
Verschillende unieke en historische sites zijn een getuige voor de bloeiende culturen uit het verleden. Overblijfselen van de Noorse Vikingen maar ook van antieke voorlopers van de Inuït-cultuur kunnen op verschillende plaatsen aangetroffen worden.